|
Pontyfikat
16 października 1978 r. Karol Wojtyła został wybrany, przez konklawe zwołane po śmierci Jana Pawła I, na Stolicę Piotrową. Pierwszy raz od 455 lat papieżem został nie-Włoch. Jako swoje hasło wybrał TOTUS TUOS (cały Twój), a jako myśl przewodnią pontyfikatu - słowa "Nie lękajcie się". Nikt nie przypuszczał, że wybrano człowieka, który zdoła poprowadzić zbuntowany świat ku Bogu...
Już od początku Jego pontyfikat był inny od wszystkich. Dzień po wyborze opuścił swój apartament, co było czymś dziwnym jak na osobę papieża, i odwiedził chorych. Była to Jego pierwsza "pielgrzymka". Odtąd Papież Polak rozpoczął serię podróży. A w sumie odbył 102 podróże apostolskie, odwiedzając 135 krajów. Spędził na pielgrzymowaniu po świecie 580 dni i przebył ok. 1 mln. 162 tys. km. Ponadto odbył jeszcze 143 podróże do innych regionów i diecezji we Włoszech oraz 303 razy odwiedził parafie rzymskie. Swoją ojczyznę odwiedził osiem razy (w latach 1979, 1983, 1987, 1991, 1995, 1997, 1999, 2002). Nie zdążył już odwiedzić po raz dziewiąty Polsk...
Nie był on taki jak jego poprzednicy. Był papieżem, który nie bał się spotkania z ludźmi. Mało tego, On kochał pielgrzymów. Jako przywódca Kościoła Katolickiego rozpoczął dialog z innymi religiami. Do sukcesów można zaliczyć Jego wizytę w Ziemi Świętej. Modlił się przy Ścianie Płaczu i w miejscu narodzin Jezusa Chrystusa. Jednak jego największym marzeniem było porozumienie z Cerkwią Moskiewską. Bardzo chciał odwiedzić Rosję, jednak nigdy nie wyrażono zgody na przyjazd Ojca Świętego do tego kraju.
Bardzo ważnym miejscem na mapie świata dla Jana Pawła II była Afryka. Odbył wiele pielgrzymek właśnie na "Czarny Ląd". Wiedział jak ważne jest wspieranie ludzi na tym kontynencie. Dlatego też ten Papież był tak bardzo ukochany przez czarnoskórych.
|
|
|
|
Papież bardzo udzielał się politycznie. Często popierał lub sprzeciwiał się różnym decyzjom. Dlatego ówczesne władze PRL były bardzo zaniepokojone wybraniem na Stolicę Piotrową właśnie tego Polaka. I mieli czego się obawiać. Jan Paweł II w dużym stopniu przyczynił się do upadku systemu komunistycznego w Polsce. Wiadomo też dzisiaj, że Karol Wojtyła miał w swoich kręgach donosicieli, jednak nie chciałbym poruszać tej drażliwej treści w tym arcie.
Był to człowiek - artysta. Zaskakiwał nas swoim poczuciem humoru. Potrafił w jednym momencie mówić o poważnych rzeczach, a już po chwili zacząć żartować z pielgrzymami. Przez całe swoje życie pamiętał słowa wierszy, których uczył się w dzieciństwie. W trakcie trwania pontyfikatu wygłosił ponad 2,4 tys. oficjalnych przemówień. Napisał też 15 encyklik oraz wiele innych listów i dokumentów. Stał się też autorem licznych książek, m.in. "Tryptyk Rzymski". Jego kazania i homilie były pełne przemyśleń. Umiał poprowadzić za sobą tłumy. Miał dar przemawiania. Jego pontyfikat był jednym z najpracowitszych w historii papiestwa. W ciągu 26 lat jego trwania wyspowiadał ok. 300 osób, ochrzcił 1378 osób, udzielił sakramentu bierzmowania 1581 wiernym. Z jego rąk Komunię Św. Otrzymało wiele tysięcy ludzi. Udzielił sakramentu namaszczenia 274 chorym, pobłogosławił 77 małżeństw. Dokonał beatyfikacji ponad 1300 sług Bożych i kanonizował 473 osoby ze wszystkich części świata.
Jan Paweł II a cierpienie i śmierć
13 maja 1981 r. Papież, przejeżdżając papamobile przez Plac Św. Piotra w Rzymie, został postrzelony. Dzięki szybkiej reakcji jego przyjaciela, bp. Dziwisza, udało Mu się przeżyć. Zamachu dokonał Turek Ali Agca. Mimo otarcia się o śmierć, Ojciec Święty spotkał się ze swoim niedoszłym zabójcą i przebaczył mu. Jednak po tym zamachu już nigdy nie wrócił do pełnego zdrowia. Od tego czasu zaczęły się kłopoty Papieża ze zdrowiem. 2005 rok spędził głównie w szpitalu, w klinice papieskiej w Gemelli. Mimo to, ciągle sprawował swój urząd. Był niepokornym pacjentem. Gdy tylko zaczął zdrowieć, od razu chciał spotkać się z wiernymi. Jednak jego organizm nie wytrzymał takiej pracy. 1 kwietnia 2005 r. stan zdrowia Jana Pawła II gwałtownie się pogorszył. I dopiero wtedy Jego pontyfikat zaczął się w pełni realizować.
Tysiące wiernych wyszło na ulice i zmierzało do kościołów. Przez cały czas modlono się. I to nie tylko katolicy. Wszystkie religie, wszystkie narody. Wszyscy prosili Boga o zdrowie Papieża. Papież był mimo cierpienia radosny. Wiedział, że wszyscy ludzie są z nim. Jednak 2 kwietnia o godz. 21.37 Pan wziął Go do siebie. Jednak Jego śmierć nie poszła na marne. Kiedy Amerykanie atakowali Afganistan czy Irak, to jedni się modlili, a innych to nie obchodziło, bo po prostu mieli to wszystko w dupie! Jego śmierć połączyła wszystkich. Dlatego nie możemy zapomnieć o tak wielkim człowieku. Pokazał nam też, że cierpienie jest częścią planu zbawienia ludzkości. Jan Paweł II, Papież Polak musi na zawszę pozostać w naszych sercach!!!
PS. W moim tekście o Janie Pawle II nie zawarłem wielu dat, bo chciałem przybliżyć wszystkim Papieża jako człowieka. Nie miała to być kolejna biografia. Jeśli ktoś potrzebuje dokładniejszych informacji o Wojtyle, to niech zajrzy do jakiejkolwiek encyklopedii :)
|
|