Posts tagged Suworow

Spisek polegać ma na tym, że pułkownik GRU Oleg Pieńkowski będzie przekazywał USA prawdziwe dane na temat słabości radzieckiego potencjału atomowego i na temat planów wobec Kuby, co spowoduje, że USA przestaną obawiać się ZSRR i nie zaatakują. Co więcej, Pieńkowski został wystawiony KGB przez kogoś z USA, ponieważ jego raporty były nie po myśli kompleksu wojskowo-przemysłowego, który czerpał ogromne zyski z wyścigu zbrojeń. Najcenniejszy w historii „zimnej wojny” szpieg pozyskany przez Amerykanów pracował na dwie strony? Teza godna Suworowa!

Wielu zna Tuchaczewskiego głównie z dokonań podczas wojny polsko-bolszewickiej. Nadal zresztą uważa się go za genialnego dowódcę. Suworow podaje dotąd nieznane – ale może trafniej: przemilczane – dokonania Tuchaczewskiego po wojnie z lat 1919–1920. Otóż „wielki wódz” Tuchaczewski w 1927 roku wysłał list do Stalina, w którym domagał się rozbudowania w ciągu dwóch lat między innymi lotnictwa, artylerii i wojsk pancernych do gigantycznych rozmiarów. Samych czołgów miało być ponad pięćset tysięcy, czyli więcej niż miały wszystkie kraje Europy razem wzięte.

Po tym jak przez wiele lat głównym zajęciem Wiktora Suworowa było udowadnianie, że Związek Radziecki przygotowywał się do ataku na III Rzeszę latem 1941 roku, nadeszła pewna zmiana. Tym razem rosyjski Autor wziął pod lupę Niemców i w książce „Samobójstwo” ocenił ich poziom przygotowania oraz przeanalizował powody, dla których Hitler zdecydował się wcielić w życie plan „Barbarossa”. Jest to już kolejne wydanie tego tytułu na polskim runku. Pierwsze ukazało się w 2004 roku nakładem wydawnictwa Adamski i Bieliński, tym razem książka pojawiła się w sprzedaży dzięki wydającemu wszystkie pozycje Suworowa poznańskiemu Rebisowi.

„Specnaz” jest jedną z najgłośniejszych książek Wiktora Suworowa. Jego pierwsze angielskie wydanie ukazało się jeszcze w czasach „zimnej wojny” i przyczyniło się do rozpropagowania i zmitologizowania radzieckich sił specjalnych bardziej niż najlepsza radziecka propaganda. Także i u nas w kraju książka była już oblikowana przez wydawnictwo Adamski i Bieliński. Tym razem mamy do czynienia z wydaniem II, poprawionym, chociaż dokładnie w tym samym tłumaczeniu, a wszystko to za sprawą publikującego całą twórczość Suworowa wydawnictwa Rebis.

Fabuła jest zbliżona do tego, co mieliśmy okazję już czytać poprzednim razem. Oto na szczytach władzy radzieckich służb specjalnych za panowania Stalina zawiązuje się spisek mający na celu obalenie dyktatora i przejęcie władzy przez ludzi związanych z NKWD. Intryga rozgrywa się wokół tego, kto będzie sprytniejszy: spiskowcy czy ludzie wierni Stalinowi. Jak to w powieściach Suworowa, jest to połączenie sensacji, powieści detektywistycznej i political fiction mocno osadzone w jak najwierniej odtworzonych realiach lat trzydziestych dwudziestego wieku.

Wiktor Suworow znany jest powszechnie miłośnikom historii z serii książek poświęconych różnym aspektom II wojny światowej na froncie wschodnim. A to udowadnia, że Związek Radziecki szykował się do ataku na zachód Europy, Hitler zaś uprzedził go tylko o kilka dni, a to pisze odbiegającą od powszechnie przyjętej wersji biografię marszałka Żukowa. Znanych jest też kilka jego prac na tematy zimnowojenne: wywiadu GRU czy interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. Jednak w czasie wolnym od demaskowania komunistycznej propagandy zajmuje się też pisaniem powieści.

„GRU” jest książką pokrewną z „Akwarium”. Obie opowiadają o tej samej instytucji, tyle że ta druga jest zbeletryzowaną autobiografią Suworowa, który służył w GRU, a recenzowana tutaj praca miała być rzetelną, na tyle, na ile było to możliwe, monografią radzieckiego wywiadu wojskowego. Pierwotnie była napisana dla potrzeb brytyjskich służb wywiadowczych, ale po drobnych korektach i zmianach, aby była bardziej przystępna dla szerszego grona odbiorców, trafiła na ogólny rynek.

Są takie książki, które recenzji nie potrzebują, bo z góry wiadomo, jak i o czym pisze jej autor. Dotyczy to zwłaszcza kilkutomowych serii wydawniczych, w których książki są powiązanie nie tylko nazwiskiem autora, ale i treścią. Z takim przypadkiem mamy właśnie do czynienia, oto bowiem poznański dom wydawniczy Rebis uraczył polskich Czytelników pierwszym w naszym kraju wydaniem „Klęski” Wiktora Suworowa.

„Wyzwoliciele” to pierwsza książka napisana przez Suworowa po tym, jak zbiegł do Wielkiej Brytanii i tam ukrył się przed niedawnymi towarzyszami z GRU. Nawet w tekście znajdziemy fragment skierowany do ścigających go za zdradę służb. Najkrócej rzecz ujmując, książka opisuje Armię Czerwoną widzianą oczami autora, który zanim stał się szpiegiem, służył w jej szeregach w wojskach pancernych.

Znany wszem wobec z kontrowersyjnych książek historycznych Wiktor Suworow od czasu do czasu robi sobie przerwę w udowadnianiu światu, że Stalin planował rozpoczęcie wojny na początek lipca 1941 roku, i zajmuje się pisaniem prozy. Jako że przyzwyczajenie drugą naturą człowieka jest, także i jego powieści osadzone są w klimatach ZSRR, II wojny światowej, wojska i służb specjalnych. Tak przynajmniej ma to miejsce w „Kontroli”, wydanej niedawno przez Rebis.