Kilkukrotnie na naszej stronie robiliśmy relacje z odbywających się w różnych częściach kraju zlotów pojazdów militarnych. Dwie największe tego typu imprezy to zloty w Darłowie i Bornem Sulinowie. Zapewne wielu z was, podobnie jak i ja, zastanawiało się, skąd ci ludzie biorą te wszystkie wspaniałe pojazdy.
Vivien Spitz była naocznym świadkiem procesów Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze w tym procesu numer 1, zwanego potocznie procesem lekarzy. Swoje doświadczenia z pobytu w okupowanych Niemczech oraz z sali sądowej opisała w książce „Doktorzy z piekła rodem”. Spitz stała się naocznym świadkiem historii i wiele lat po wojnie dawała świadectwo przeciwko negowaniu holokaustu i nazistowskich zbrodni.
Ileż to razy przejeżdżamy lub przechodzimy bez zastanowienia tuż obok niewidocznych świadków minionych wieków – najróżniejszych, prawie niedostrzegalnych zabytków lub ich pozostałości. Trudno sobie wyobrazić, że obiekty o ograniczonych rozmiarach mogą świadczyć o burzliwych, ale niezwykle intrygujących losach minionych pokoleń mieszkańców danej ziemi.
Ostatnio na naszym rynku wydawniczym pojawiło się kilka nowości związanych z życiem jednego z kluczowych autorów „Endlösung” – SS-Obersturmbannführerem Adolfem Ottonem Eichmannem. Z pewnością jest to dobra wiadomość nie tylko dla badaczy, ale i dla szerszego grona Czytelników pragnących zrozumieć kulisy odrażającej zbrodni i bliżej poznać osoby ją tworzące.
Wszelkim formom wymiany i transportu towarów nieodłącznie towarzyszy grabież, piractwo, korsarstwo i tak dalej. Nie inaczej przedstawiała się ta mało przyjemna i niezwykle uporczywa kwestia u twórców kolebki europejskiej cywilizacji – antycznych Greków i Rzymian oraz ich mniej lub bardziej cywilizowanych sąsiadów.
„Kusza i łuk” jest dziełem podsumowującym dorobek pracy rzemieślniczej autora. Celem powstałego poradnika jest zachęcenie młodych, często pozbawionych technicznego zacięcia młodych ludzi, obawiających się rozwijania zainteresowania łucznictwem.
Potencjalnego czytelnika przestrzegam, aby w chwili wzięcia książki do ręki pamiętał, iż ma ona charakter wspomnieniowy, a nie zaś rzeczowej monografii problemu. Przy lekturze ważny jest więc dystans: pamiętajmy, iż kobiety przedstawiające swoje losy na tle wydarzeń z lat 1944-48 przekazują w relacjach bardzo silny ładunek uczuciowy, co czasami zamazuje obiektywną wizję historii.
W rzeczywistości „Nie było powrotu” jest jedynie zbiorem osobistych przeżyć osiemnastu przedstawicieli ludności wschodnich terenów Rzeszy Niemieckiej, którzy za dyktaturę Hitlera oraz przegraną wojnę utracili własny Vaterland.
Jest jednak człowiek, dla którego łuk stał się nie tylko pasją, ale i sensem życia. Tą osobą jest Jarosław Jankowski – z wykształcenia filolog slawista, a w rzeczywistości jeden z nielicznych w naszym kraju (ale nie tylko) mistrz wyrobu tradycyjnych drewnianych łuków rodem z wieków średnich.
Dzieje Alexa Kurzem z pewnością wstrząsną Czytelnikiem. To, co odczuwa bohater, jest bardzo złożonym procesem emocjonalnym, więc nie spodziewajcie się, iż pojmiecie wspomnienia bohatera po połowie lektury.
