Pijani żołnierze jeździli po mieście transporterem
Policja w rosyjskim mieście Czita zatrzymała dwóch pijanych żołnierzy, którzy jeździli po mieście transporterem …
Policja w rosyjskim mieście Czita zatrzymała dwóch pijanych żołnierzy, którzy jeździli po mieście transporterem …
15 sierpnia obchodzimy jedno z ważniejszych świąt dla Polski. Po raz kolejny uczczona zostaje …
Sześciu przestępców zostało zabitych w czasie wymiany ognia z załogą śmigłowca UH-60 Blackhawk meksykańskiej …
Dane dotyczące Londynu w tym okresie są zatrważające. Ponad 45% dzieci nie dożywało piątych urodzin. Ogromna część społeczeństwa żyła w skrajnym ubóstwie. Ponad sto tysięcy mieszkańców utrzymywało się wyłącznie z działalności przestępczej. Poważną częścią tej społeczności były prostytutki. W wiktoriańskiej Anglii nie troszczono się zbytnio o ludzi żyjących w rodzących się wówczas slumsach. Było to doskonałe miejsce dla ulicznych gangów, morderców i agitatorów chcących zdestabilizować sytuację polityczną. Obok pospolitych przestępców w Londynie działało parę grup terrorystycznych, w latach osiemdziesiątych XIX wieku miastem wstrząsnęło kilka zamachów bombowych zorganizowanych przez irlandzkich nacjonalistów.
Najbardziej znany handlarz bronią Wiktor But został oddany Stanom Zjednoczonym nielegalnie – twierdzą jego obrońcy i domagają się ponownego rozpatrzenia sprawy. Chcą też przedstawić nowe dowody.
Jedną z najwybitniejszych postaci w historii medycyny sądowej był Sir Bernard Spilsbury, urodzony w 1877 roku angielski chemik i patomorfolog, który w pierwszych dekadach XX wieku zyskał sobie sławę graniczącą z legendą, sięgającą aż za ocean. Nazywano go wręcz „żywym następcą Sherlocka Holmesa”, gdyż podobnie jak detektyw z utworów Arthura Conana Doyle’a wykazywał się zdolnością logicznego myślenia oraz dostrzegania i celnego interpretowania niedostrzegalnych na pierwszy rzut oka dowodów i poszlak.
Prawdopodobnie pierwszym worem w zakonie był niejaki „Miszka Japończyk” (Mojsiej Winnicki). Skazano go na katorgę w 1908 roku, jeszcze za cara, oswobodzono w 1917 na mocy amnestii Kiereńskiego. Walczył za władzę radziecką w dywizji Jakira, ponoć dosłużył się stopnia pułkownika. Nazywano go „królem Odessy”, bo opanował świat przestępczy tego miasta. Został rozstrzelany przez bolszewików, ale przed śmiercią zdążył położyć podwaliny kodeksu, którym do dziś (w jakimś tam stopniu) kierują się rosyjscy przestępcy „zawodowi”.