W połowie IV wieku na czarnomorskich stepach pojawili się Hunowie. Ten pochodzący ze wschodnich rejonów Wielkiego Stepu koczowniczy lud na zawsze zmienił oblicze Europy, rozpoczynając tak zwaną wielką wędrówkę ludów. Podporządkowali sobie Alanów i Ostrogotów, Wizygotów zepchnęli na południe, za Dunaj, na ziemie bizantyjskie, a Germanów na zachód i utworzyli potężne państwo rozciągające się od Kazachstanu po Ren i od Bałtyku po Dunaj.
Przez długi czas oba państwa nie wchodziły sobie w drogę, zawiązując często sojusze i przymierza – w latach 509, 348, 306 i 280 p.n.e. Kartagińczycy byli sojusznikami Rzymu w ciężkich wojnach z plemieniem Samnitów, z Tarentem i z Pyrrusem, królem Epiru. Sytuacja zmieniła się jednak diametralnie, kiedy Rzymianie po opanowaniu całej Italii zwrócili oczy ku Sycylii – wyspie, która od dawna w większej części (za wyjątkiem greckiego miasta Syrakuzy) należała do strefy wpływów Kartagińczyków. Ten sycylijski konflikt musiał więc prędzej czy później zostać rozwiązany zbrojnie.
Około 1200 roku p.n.e. Żydzi weszli do ziemi Kanaan, krainy „mlekiem i miodem płynącej”, szybko ją podbili i podzielili pomiędzy dwanaście plemion.
W tym artykule postaram się ukazać życie kobiet w starożytnych światach Greków i Rzymian. Na samym początku zajmę się krótkim scharakteryzowaniem źródeł, z których naukowcy czerpią informacje dotyczące słabej płci.
Hunowie byli jednym ze starożytnych ludów Wielkiego Stepu wywodzących się ze wschodnich obszarów Azji Środkowej. Od III wieku przed naszą erą najeżdżali na Chiny, skąd zostali wypędzeni w I wieku naszej ery. Około roku 300 zostali zaatakowani przez plemiona Żuan-Żuan co zmusiło ich do opuszczenia dotychczasowych siedzib i rozpoczęcia wędrówki w kierunku zachodnim. We wschodniej Europie pojawili się już w IV wieku, gdzie w późniejszym czasie utworzyli imperium.
Sokrates był pierwszym z wielkiej trójki filozofów greckich. Jego nauki zmieniły świat i wpływają nań po dzień dzisiejszy – zapewne byłby inny, gdyby ten człowiek w ogóle się nie urodził.
1. Nadmiar cesarzy.Po tym jak Dioklecjan i Maksymin abdykowali w roku 305 Augustami zostali zgodnie z zasadą terarchii ci, którzy wcześniej sprawowali funkcję Cezarów.
Starzec odwrócił głowę, gdy usłyszał otwierające się drzwi jego więzienia. Fedon, przyjaciel i wierny uczeń, wszedł do środka. Dołączył do innych przybyłych by pożegnać swojego mistrza. Wszyscy byli poważni, ale starali się ukrywać smutek.
Po porażce pod Maratonem Dariusz staranniej przygotowywał się do kolejnej wyprawy. Zatrzymał go jednak bunt w Egipcie, a wkrótce potem stary Król Królów pożegnał się z tym światem. Jego następca – Kserkses najpierw postawił sobie za cel uporządkowanie w Kraju Faraonów. Dopiero w 483 r.
Przybicie do brzegów dzisiejszego Meksyku statków Cortesa w 1519 roku musiało zrobić wrażanie na tubylcach. Z ogromnych pływających tworów wysiedli ludzie, których skóra miała dziwnie jasny odcień.
