Od kiedy Porta pojawiła się w Europie, między nią a Polską utrzymywały się pokojowe i przyzwoite stosunki. Duży wpływ miał na to dynamicznie rozwijający się handel z Imperium, a także krajami Bałkanów i Bliskiego Wschodu przez porty w Kilii, Białogrodzie oraz Kaffę na Krymie.
Średniowieczny gorący patriota, mąż stanu, wybitny wódz i przywódca pewnego bałkańskiego narodu, który z powodzeniem, przez ponad ćwierć wieku opierał się tureckim najazdom.
Dracula to imię wampira, bohatera powieści Brama Stokera, wydanej w 1897 roku. Nie wszyscy jednak wiedzą, że postać ta nie była wyłącznie dziełem fantazji. Pierwowzorem jej był, a właściwie były dwie postaci historyczne: ojciec i syn, Vlad Dracul i Vlad Tepes.
Opisywana w tym artykule postać kryje w sobie wiele zagadek. Jedną z nich jest data i miejsce urodzenia. Pewne jest jednak, że urodził się w pobliżu rzeki Onon, nie wcześniej niż w 1155 i nie później niż w 1167 roku. Urzędnicy mongolscy jako rok urodzenia Temudżyna podają 1162.
Kazimierz III Wielki (1310-1370), król polski od 1333, syn Władysława Łokietka, ostatni z dynastii Piastów. Po śmierci ojca koronował się na króla, ubiegając zgłaszającego pretensje do tronu polskiego Jana Luksemburskiego.
W XIV wieku niewielkie początkowo państwo tureckie przekształciło się w potężne Imperium Osmańskie. Fanatyczni muzułmanie wtargnęli na Półwysep Bałkański. Wkrótce fala islamu zagroziła całej chrześcijańskiej Europie.
Nazwa „kwietna wojna” dla niewtajemniczonych może sugerować jakąś złagodzoną formę działań wojennych. W pewnym sensie jest to domysł słuszny, gdyż w trakcie samych działań wojennych faktycznie unikano zabijania przeciwników.
Według Kadłubka oblężenie Poznania było już drugą fazą wojny domowej między Władysławem a jego braćmi. Zawarty w roku 1145 układ pokojowy nie przyniósł zgody, gdyż senior nadal dążył do jednowładztwa z krzywdą swych młodszych braci.
Początek rozbicia dzielnicowego utożsamiamy z momentem wprowadzenia ustawy sukcesyjnej Bolesława Krzywoustego w 1138 r. Miała ona uregulować sprawę następstwa tronu i organizacji władzy w Polsce.
We wczesnym średniowieczu na omawianym przez nas obszarze dominującą rolę odgrywała Ruda. Tam znajdowała się siedziba kasztelanii, a od początku XIII wieku również archidiakonat. Od tego grodu wzięła swą nazwę także okoliczna ziemia, zw. ziemią rudzką.
