Jako, że od tego numeru (chyba) zaczynamy pisać o zwykłej historii, o wydarzeniach które nie miały nic wspólnego z wojną. Więc chciałbym bliżej przedstawić wam historię Unii Europejskiej. Poprzez początki zacząwszy, na czasach współczesnych skończywszy. No to, więc, było to tak.

W 1950 roku francuski polityk Robert Schuman przedstawił plan współpracy Francji i Niemiec i produkcji stali. Według Schumana zagrożeniem dla pokoju w Europie była rywalizacja niemiecko – francuska. Uważał również, że konfliktom, które mogłyby nadejść w przyszłości może zapobiec współpraca gospodarcza, czyli wspólna kontrola wydobycia surowców strategicznych takich jak: węgiel i rudy żelaza. Plan Schumana był początkiem projektu Europejskiej wspólnoty Węgla i Stali.

Współpraca gospodarcza miała doprowadzić do pojednania Niemiec i Francji oraz do zbliżenia między innymi krajami Europy Zachodniej zaproszonymi do uczestnictwa w projekcie. Tak, więc w 1951 roku w Paryżu podpisano traktat (Traktat Paryski), dzięki, któremu powołano do życia Europejską wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS). Oprócz Francji i Niemiec do wspólnoty dołączyły: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy. Państwa te zniosły cła w handlu węglem i stalą w obrębie wspólnoty. Był to jeden z jej celów. Pozostałymi celami, do, których dążyła wspólnota to: zapewnienie dostaw węgla i stali po niższych celach, rozwój wymiany handlowej i zapewnienie swobody konkurencji na wolnym rynku. Do powstania Unii Europejskiej przyczyniły się też Stany Zjednoczone. Dzięki zapewnionej pomocy ze Stanów dla zniszczonej wojną Europy. Państwa zachodniej europy szybko odbudowały swą gospodarkę. Wszystko to było w ramach planu Marshalla ( o którym kiedy indziej ). W 1962 roku kraje wspólnoty zaczęły ustanawiać wspólną politykę rolną. W 1973 przyjęto nowe kraje: wielką Brytanię, Irlandię, Danię. Do 1992 roku przyjęto Grecję, Hiszpanię, Portugalię. A Belgia, Francja, Luksemburg i Republika Federalna Niemiec (RFN) Zniosły kontrolę graniczną na wspólnych granicach.

Rok 1992 był przełomem w historii Unii. To właśnie w tym roku podpisano traktat w Maastricht. Na jego mocy utworzono Unię Europejską. Traktat wszedł w życie 1 listopada 1993 roku. W tym samym roku powstał Jednolity Rynek Europejski. Zlikwidowano wszelkie przeszkody i bariery w stosunkach między państwami członkowskimi. W 1995 dołączyło 13 nowych państw w tym Szwecja, Finlandia, Austria, Norwegia.

Osiem lat później (2001) do obiegu w krajach członkowskich weszło Euro, jako wspólna waluta uznawana w krajach Unii. Euro różni się rewersami. Każde państwo ma własny rewers. I wreszcie w 2002 podpisano Traktat Nicejski, który pozwolił na rozszerzenie Unii. A nie tak dawno temu, bo dokładnie rok temu (2004) zaplanowano przyjęcie nowych państw w szeregi Unii. A były to: Polska ( jakże by nie inaczej ), Węgry, Czechy, Słowacja, Słowenia, Cypr, Malta, Litwa, Łotwa, Estonia. Dalszej historii unii nie trzeba pisać, bo każdy na pewno wie doskonale, co się potem stało. No i jeszcze na koniec o zasadach współpracy między krajami wspólnoty. Odbywa się ona w ramach trzech filarów: 1. Wspólnota Europejska – filar gospodarczy i społeczny (wspólny rynek, polityki, sieci transeuropejskie, ochrona zdrowia). 2. wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – filar polityczny ( Obrona, Wspólna działanie: rozbrojenie, ekonomiczny aspekt zbrojeń). 3. Współpraca w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych – filar polityczny (aspekty wewnętrzne) (polityka azylowa, walka z przemytem narkotyków, walka ze zorganizowaną przestępczością, współpraca policji). No i ewentualnie można jeszcze zaliczyć czwarty filar: 4. wspólna polityka obronna( współpraca z Unią zachodnioeuropejską, wzmacnianie systemu obronności).

No i to by było wszystko. Jest to skrócona historia Unii Europejskiej. Gdyby tak opisać wszystko ze szczegółami to tekst ten zająłby wiele, wiele więcej. A nie wszyscy lubią czytać dłuuuugie teksty.