1. Nadmiar cesarzy.Po tym jak Dioklecjan i Maksymin abdykowali w roku 305 Augustami zostali zgodnie z zasadą terarchii ci, którzy wcześniej sprawowali funkcję Cezarów.

Po porażce pod Maratonem Dariusz staranniej przygotowywał się do kolejnej wyprawy. Zatrzymał go jednak bunt w Egipcie, a wkrótce potem stary Król Królów pożegnał się z tym światem. Jego następca – Kserkses najpierw postawił sobie za cel uporządkowanie w Kraju Faraonów. Dopiero w 483 r.

Po śmierci Filipa Aleksander rozpoczął szybkie działanie mające pozwolić mu objąć rządy po ojcu. Arystokracja i wojsko było z nim, ufali, że będzie dla nich dobrym władcą. Żołnierze zresztą wiedzieli, że jest dobrym wodzem, bowiem już w bitwie pod Cheroneą wykazał się odwagą i nieustępliwością.

[[ Nadmiar cesarzy]]Po tym jak Dioklecjan i Maksymin abdykowali w roku 305 Augustami zostali zgodnie z zasadą terarchii ci, którzy wcześniej sprawowali funkcję Cezarów.

Trudno powiedzieć, że za czasów Teodozjusza Wielkiego cesarstwo stanowiło jedność. cesarz starał się jednak zachowywać chociaż pozory i imperium jakoś trwało. Trzeba jednak powiedzieć, że zbliżał się koniec.

[[ Kariera Wespazjana]]Wespazjan pochodził z warstwy ekwitów. Nie miał, więc zagwarantowanych urzędów czy majątku. Na swoją pozycję musiał ciężko pracować i na każdym kroku udowadniać, że jest godny piastowania wysokich stanowisk.