Fragmenty książki Rafała Dębskiego „Słońce we krwi”. Książka pod patronatem naszego serwisu. Polecamy!

Wszystkie armie mają własne skrótowe etykietki i własne przezwiska, których używają, mówiąc o wrogu. Kiedy żołnierze Wehrmachtu walczyli z armią brytyjską, mieli zwyczaj mówić o nich die Engländer – „ci Anglicy”, albo częściej Tommies. Kiedy przyszło im się zmierzyć z Armią Czerwoną, mówili o przeciwnikach die Russen albo częściej „Iwany”.

Jestem zwolennikiem jak najsroższych form karania. Podstawą działania naszych szkół musi być ścisła dyscyplina.

Czerwiec 1944 roku w Europie to niezwykle gorący miesiąc. Kontynent jest sceną horroru, w którym ziemia częściej niż wodę pije ludzką krew.

W czasie trwania zażartych walk o Kurhan Mamaja rozwinęła się równie zacięta bitwa o olbrzymi betonowy elewator zbożowy, położony dalej, w dół rzeki. Szybkie posuwanie się XLVIII Korpusu Pancernego Hotha odcięło tę naturalną twierdzę.

Relacja Nikolausa z Damaszku na podstawie zeznań naocznych świadków. Spiskowcy nigdy nie spotykali się otwarcie, lecz zawsze po kilku w domu jednego z nich. Było wiele propozycji i dyskusji, jak można podejrzewać, podczas których badali jak i gdzie wprowadzić plan w życie.

Po dotkliwej, kompromitującej klęsce w Pearl Harbor, w grudniu 1941 r., Amerykanie chwycili za broń lecz żołnierze nie umieli walczyć ani też nie byli odpowiednio uzbrojeni. Dowódcy nie mieli doświadczenia, które w Europie od wielu miesięcy zbierali walczący.

Jest 2 września 1940 r. Niemieccy piloci walczą przeciwko lotnictwu brytyjskiemu. W Gravesend, położonym przy ujściu Tamizy, znajduje się baza 501 dywizjonu myśliwskiego hrabstwa Gloucester.