Gdyby ktoś zapytał mnie o największego Rambo polskiej literatury, bez chwili wahania wskazałbym Adama Gawlika, bohatera Męskiej Sprawy – książki, która w wielu elementach wydaje się być kalką tej kinowej serii. Wartka akcja, mnóstwo krwi, miłość, zbrodnia i zemsta, a przede wszystkim bohater – profesjonalny zabójca, który potrafi w pojedynkę rozprawić się z oddziałem wrogów.

Okres zimnej wojny naznaczony był dwubiegunowym podziałem świata, którego obie osie rywalizowały ze sobą na każdej płaszczyźnie – wojskowej, społecznej i ideologicznej oraz w niemal wszystkich rejonach świata. Istotnym elementem tej walki była działalność wywiadowcza i szpiegowska, zarówno ze strony obozu kapitalistycznego, jak i komunistycznego.

Tadeusz Antoni Kisielewski, to znany polski politolog, geopolityk i analityk stosunków międzynarodowych. W swoich publikacjach porusza różne tematy jak np. zagadkowa śmierć gen. Sikorskiego.

Cesarz reportażu zmarł 23 stycznia 2007 roku, ale jego spuścizna jeszcze długo nie pozwoli nam o nim zapomnieć. Wydane już po śmierci „Zapiski” Ryszarda Kapuścińskiego o XX i XXI wieku tylko to potwierdzają.

„Niegodziwość nie posiada narodowości” – ten cytat z książki Rafała Dębskiego doskonale odzwierciedla sytuację w Czeczenii, gdzie nieustanne działania wojenne, skrajne sytuacje, ciągła walka o przetrwanie niszczą moralnie niemal każdego, kto się tam znajdzie.

W XVII i XVIII wieku pojawiły się w Europie państwa, które rządzone były absolutnie, jednak fundamenty pod takie formy sprawowania władzy budowali filozofowie i pisarze polityczni z XVI wieku.

Na początku XV wieku państwa europejskie powoli się unifikowały. Lokacje miast i wsi na podobnym prawie, upowszechnianie się zdobyczy cywilizacyjnych czy przepływ ludności powodowały, że w całej Europie wolniej lub szybciej dokonywały się jednakowe przemiany.

Na początku swego istnienia Polska była państwem patrymonialnym, w którym główną rolę w sprawowaniu władzy pełnił król. Wraz z rozwojem państwa rosło znaczenia szlachty w życiu społecznym.

Pod koniec XVI wieku Anglia była państwem rządzonym silną ręką Elżbiety I, jednak nie można jej rządów określić mianem absolutnych, gdyż od dawna rozwijał się w Anglii parlamentaryzm. Po bezpotomnej śmierci Elżbiety władzę przejął Jakub I ze szkockiego rodu Stuartów.