Mimo że „Ostatnia defilada” należy do tego samego cyklu, to pod pewnymi względami odbiega od tego, z czym mieliśmy do czynienia do tej pory. Poprzednie książki koncentrowały się na udowodnieniu tezy autora, jakoby Związek Radziecki szykował się do uderzenia na hitlerowskie Niemcy w lipcu 1941 roku, a który to plan został pokrzyżowany przez niemieckiego dyktatora, kiedy 22 czerwca rozpoczęła się operacja „Barbarossa”.

Temat książki jest określony bardzo ściśle. Jest nim zastosowanie piechoty morskiej do realizacji polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych. Każdy z nas z pewnością zna przykłady amerykańskich interwencji na świecie czy to w obronie swoich, czy też sojuszniczych interesów.

Rok 2009 jest dla Polski szczególny. Jest to dwudziesta rocznica Okrągłego Stołu, ale także siedemdziesiąta wybuchu drugiej wojny światowej oraz dziesiąta polskiej obecności w NATO. Wszystkie te wydarzenia są ze sobą w jakiś sposób powiązane.

Płatowiec SB-2 opierał się na wręgach, czterech dźwigarach i podłużnicach stanowiących bazę, do której osobno przymontowane były skrzydła, dziób i część ogonowa. Samolot wykonany był z duraluminium i miał układ średniopłata.

Półwysep Iberyjski nigdy nie był spokojnym miejscem na mapie Europy. Często stawał się polem, na którym ścierały się wrogie armie. Przebywały i walczyły tam rzymskie legiony, muzułmańskie oddziały dążące do podbicia świata, średniowieczni krzyżowcy, którzy im te plany wybili z głów, oddziały feudalnych władców, a później wojska innych europejskich mocarstw walczących o wpływy w tym regionie Starego Kontynentu.

Frankizmem określa się ustrój polityczny, jaki panował w Hiszpanii w latach 1939 – 1975. Został wprowadzony po wygranej przez siły nacjonalistyczne trzyletniej wojnie domowej i jest ściśle powiązany z osobą wojskowego dowódcy z czasów wojny, a następnie politycznego przywódcy państwa – Francisco Franco y Bahamonde.

Mimo że od parunastu lat nie ma go w sejmie i senacie ani nie sprawuje żadnej innej funkcji związanej z wykonywaniem władzy publicznej, Janusz Korwin-Mikke pozostaje jednym z najbardziej znanych polityków w naszym kraju. Z rzadka występuje w mediach, uaktywnia się przy okazji kolejnych kampanii wyborczych, w których bezskutecznie próbuje przekonać większe grono obywateli do swojego programu.

Państwo jest terminem bardzo wieloznacznym. Może się odnosić do struktury organizacyjnej społeczeństwa, porządkującej za pomocą aparatu administracyjnego działania jednostek i grup na podstawie norm przez siebie ustalonych.

Z przykrością muszę stwierdzić, że w ostatnim czasie ilekroć mam sięgnąć po książkę wydaną przez Bellonę, mam pewne obawy odnośnie poziomu, na jakim została wydana. Z przykrością, ponieważ bardzo to wydawnictwo szanuję, a wydawane przez nie książki w przeszłości przeważnie trzymały wysoki poziom zarówno merytoryczny, jak i redakcyjny.

Podobnie jak poprzednie, tak i tę książkę czytać można osobno i nie traci ona nic ze swojej siły. Co prawda tu i ówdzie znajdują się nieliczne nawiązania i odwołania do poprzednich tomów, ale ich nieznajomość w żaden sposób nie wpływa na rozumienie treści; choć oczywiście warto i z tamtymi pozycjami się zapoznać, w każdej bowiem znajdują się coraz to nowe argumenty na potwierdzenie postawionej przez autora tezy.