Pod względem militarnym bitwa oznaczała początek końca całkowitej dominacji ciężkozbrojnej kawalerii w Europie. Była pierwszym od wielu lat zwycięstwem piechoty nad kawalerią na kontynencie europejskim. Niedługo potem wybuchła tak zwana wojna stuletnia, która ostatecznie zadała kłam stwierdzeniu, że „jeden ciężkozbrojny rycerz jest wart dziesięciu piechurów”.

Należy wspomnieć, że w armii rosyjskiej, pruskiej i austriackiej już na przełomie XVII i XVIII wieku istniały oddziały słynnych jegrów. Były to jednostki złożone z doświadczonych strzelców uzbrojonych często we własną broń – zazwyczaj strzelby z lufą gwintowaną – walczący w szyku rozproszonym.