Syn niższego funkcjonariusza kolejowego, Augusta Wilhelma Ludendorffa, kapitana rezerwy kawalerii, osiadłego następnie na wsi i prowadzącego małe gospodarstwo rolne. Matka – Klara von Tempelhoff, pochodziła zaś z prominentnej szlacheckiej rodziny.

Urodził się 12.05.1890 roku w ówczesnej Brandenburgii w małej miejscowości Birkholz / Kreis Züllichau-Schwiebus /, obecnie województwo lubuskie, w okolicach Sulechowa i Świebodzina. Będąc dzieckiem chciał zostać lekarzem, ale jego rodziców nie stać było na opłacanie kosztów tak drogich studiów.

Średniowieczny gorący patriota, mąż stanu, wybitny wódz i przywódca pewnego bałkańskiego narodu, który z powodzeniem, przez ponad ćwierć wieku opierał się tureckim najazdom.

Władze rewolucyjne w Paryżu, po ostatnich sukcesach wojsk francuskich i mając w pamięci jej początkowe porażki uznały, że istniejące do tej pory armie są jednostkami zbyt wielkimi, a więc trudnymi w dowodzeniu i manewrowaniu.

Gdy trwały działania oblężnicze pod Lille, w Szampanii wojska prusko-austriackie skazane były na negocjacje. Złe warunki atmosferyczne, szwankujące zaopatrzenie oraz szerzące się choroby doprowadziły wojska alianckie do całkowitego upadku morale i chęci do dalszej walki.

Konwencja Narodowa (Konwent), która miała za zadanie opracować nową konstytucję Francji, zebrała się tego samego dnia, które zadecydowało o losach bitwy pod Valmy. Zastąpiła ona Legislatywę, jej pierwszą kwestią była sprawa króla i nowego ustroju politycznego Francji.

Mniej więcej w tym czasie do działań przystąpił austriacki korpus ks. Hohenlohe-Kirchberga, wspomagany przez oddziały emigrantów. Siły te 04.09. podeszły pod mury twierdzy Thionville proponując jej załodze kapitulację.

W połowie sierpnia 1792 r. armia francuska znajdowała się nadal w opłakanym stanie. Jej stan osobowy, po stratach w dotychczasowych działaniach i licznych dezercjach i ucieczkach z szeregów, został znacznie obniżony.

Zły stan armii francuskiej i jej niechlubne porażki we Flandrii sprawiły, że stała się ona obiektem kpin swych przeciwników, którzy teraz byli pewni łatwego zwycięstwa.

Miasto portowe i twierdza leżące na samym południowym krańcu Półwyspu Liaotung, zwanego także Kwantung, nad Morzem Żółtym, ważny punkt strategiczny na Dalekim Wschodzie w Chinach. W latach 1888-1892 umocniony przez Chińczyków, stał się główną bazą ich floty.