Wolne Miasto Gdańsk utworzono 15 listopada 1920 roku zgodnie z wykonaniem artykułów 100–108 traktatu wersalskiego. Mimo że jego suwerenność została ograniczona w wielu kwestiach na rzecz Ligi Narodów i Polski, samo powołanie takiego tworu politycznego stało się jednym z powodów napiętych stosunków polsko-niemieckich w całym dwudziestoleciu międzywojennym. Jedną ze spornych kwestii było prawo do korzystania przez Rzeczpospolitą z portu, do którego przypływały okręty z towarami dla tego kraju. Nie zgadzały się na to władze gdańskie, nalegając na inne dowolne miejsce przeładunku, ale na polskim wybrzeżu. Młoda Rzeczpospolita nie pozwoliła odebrać sobie praw do korzystania z portu w Gdańsku, dlatego też powołała własny organ czuwający nad rozładunkiem towarów, ciągłością pracy i bezpieczeństwem ich transportu do kraju.

Spotkań Kaczmarka i młodego Trägera było kilka, podczas jednego z nich żołnierza Wehrmachtu zaprzysiężono jako członka grupy „Bałtyk 303”. Występować miał pod pseudonimem „T2 As”. Uzyskane od niego informacje posłużyły „Wrzosowi” do opracowania szczegółowego raportu. W raporcie wymienił również ludzi, którzy szczególnie wyróżnili się w akcji grupy „Bałtyk”. Byli nimi, między innymi: Kazimierz Kolber („Biały”), Mieczysław Robiński („Wilk”), Zygmunt Felchnerowski („Wydra”) oraz Stanisław Michniewicz („Borsuk”).