W nocy z 15 na 16 kwietnia 1945 roku wszystko było prawie przygotowane po radzieckiej stronie do rozpoczęcia ostatniej ofensywy w tej wojnie. Na całej długości frontu od ujścia Odry do Nysy Łużyckiej trwały gorączkowe przygotowania, rozsyłanie rozkazów i sprawdzenie sprzętu.

Dnia 5 marca 1953 roku przestało bić serce drogiego przywódcy, wielkiego kontynuatora dzieła rewolucji, obrońcy pokoju, najwybitniejszego stratega, pogromcy faszyzmu i światła świata.

Otto Kretschmer był najwybitniejszym niemieckich dowódcą okrętów podwodnych w czasie II wojny światowej. Zatopił w ciągu siedemnastu miesięcy działań wojennych 47 statków i okrętów o łącznej wyporności ponad 274 000 BRT.

Konflikt światowy z lat 1914-1918 nazywany jest obecnie I wojną światową – była to jedna z najbardziej niszczycielskich wojen w dziejach ludzkości. W wyniku działań wojennych zginęło na świecie ponad 8,5 mln ludzi, 21,2 mln ludzi zostało rannych, 65 mln ludzi zmobilizowano. Do tego należy dodać osoby zmarłe w wyniku największej jak dotychczas pandemii lat 1918-1919 mającej podłoże w trwającej wówczas wojnie. Szacuje się, że grypa hiszpanka zabiła od pięćdziesięciu do stu milionów ludzi na całym świecie. Jak doszło do tego kataklizmu i czy musiało do niego dojść?

Bitwa jutlandzka, inaczej zwana w literaturze bitwą koło Skagerraku, była największą bitwą morską I wojny światowej, stoczoną przez marynarki wojenne II Rzeszy i Imperium Brytyjskiego. Jak się później okazało, była jedyną bitwą morską na taką skalę i nigdy więcej w czasie wojny nie doszło jednocześnie do starcia tylu okrętów.

Powstanie listopadowe rozpoczęło się 29 listopada 1830 roku w Warszawie, stolicy Królestwa Polskiego. Z punktu widzenia militarnego i gospodarczego było skazane na niepowodzenie ze względu na to, iż przeciwnikiem powstańców była jedna z największych potęg militarnych ówczesnej Europy – carska Rosja.