Agencja badawczo rozwojowa indyjskiego ministerstwa obrony DRDO i przedsiębiorstwo Larsen & Toubro zakończyły pierwszy etap testów wysokościowych czołgu lekkiego Zorawar. Materiał filmowy opublikowany przez ministerstwo obrony pokazuje Zorawara strzelającego ostrą amunicją na wysokości ponad 4200 metrów. Cały cykl prób może potrwać od 12 do 18 miesięcy, ponieważ parametry czołgu będą sprawdzane latem i zimą.

Próby przeprowadzono w Ladakhu we wschodnim Kaszmirze, gdzie Indie i Chiny od dawna toczą spory terytorialne. Ze względu na wysokość (główne miasto Ladakhu, Leh, leży 3500 metrów nad poziomem morza) i ukształtowanie terenu jest to jedno z najtrudniejszych pól bitwy na świecie, nie tylko dla walczących, ale też dla zaplecza logistycznego.

W czasie prób Zorawara testowano skuteczność ognia, mobilność i ochronę załogi. Nie opublikowano jakichkolwiek danych statystycznych i ani szczegółów ćwiczeń. Wiadomo tylko, że załogi strzelały do celów położonych w różnych odległościach. Zgodnie z komunikatem ministerstwa obrony osiągnięto dobre wyniki i zadowalający poziom niezawodności pojazdów.

Opracowany w pełni w Indiach Zorawar stanowi odejście od cięższych platform pancernych, które – pierwotnie przeznaczone do użytku na równinach – nie mogły sobie poradzić w terenie górzystym. Resort obrony i dowództwo wojsk lądowych chciały więc pojazdu odzna­cza­ją­cego się dużą mobilnością, małym naciskiem na podłoże i relatywnie dużą siłą ognia. Należy też zwrócić na jeszcze inny aspekt ćwiczeń Zorawara. Chodzi o bardzo pożądaną przez Nowe Delhi zdolność do transportu lotniczego, aby szybko przerzucać czołgi na duże odległości.

Prototyp czołgu lekkiego Zorawar zaprezentowano w lipcu 2024 roku. Bazuje on na podwoziu haubic samobież­nych K9 Vajra, napę­dzany jest silnikiem Cummins o mocy 750 koni mecha­nicz­nych, zopty­ma­li­zo­wanym do pracy na dużych wysokoś­ciach, i porusza się na kompozytowych gąsienicach.

Odkąd rozpoczęliśmy finansowanie Konfliktów przez Patronite i Buycoffee, serwis pozostał dzięki Waszej hojności wolny od reklam Google. Aby utrzymać ten stan rzeczy, potrzebujemy 1600 złotych miesięcznie.

Możecie nas wspierać przez Patronite.pl i przez Buycoffee.to.

Rozumiemy, że nie każdy może sobie pozwolić na to, by nas sponsorować, ale jeśli wspomożecie nas finansowo, obiecujemy, że Wasze pieniądze się nie zmarnują. Nasze comiesięczne podsumowania sytuacji finansowej możecie przeczytać tutaj.

STYCZEŃ BEZ REKLAM GOOGLE 97%

Czołg otrzymał belgij­ską wieżę John Cockerill 3105 ze 105-milimetrową wysoko­ciśnie­niową armatą gładko­lu­fową CT‑CV 105HP z automatem ładowania. Wieża ma też wyrzutnię ppk MPATGM. Pocisk o masie około 14,5 kilograma został opracowany i przetestowany przez DRDO i przedsiębiorstwo VEM Techno­logies Private Limited. Naprowadzany jest w podczerwieni i wyposażony w głowicę kumulacyjną. Nadaje się do rażenia celów z górnej półsfery w zasięgu 2,5 kilometra.

Dowódca i działonowy mają niezależne przyrządy obserwa­cyjne z głowicami obser­wa­cyjno-celow­ni­czymi Safran PASEO. Dodatkowo na stropie pojawił się zdalnie sterowany moduł uzbrojenia i systemy ostrzegania przed opro­mie­nio­wa­niem wiązką lasera. Wymiary mają pozwolić na przewożenie w ładowniach samolotów transportowych Ił-76MD i C-17A Globemaster III. Masa bojowa czołgu – obsługiwanego przez dwu- lub trzyosobową załogę – przekroczyła zakładane 25 ton (między innymi za sprawą dodatkowych modułów pancerza na burtach).

Zorawar przygotowany został do instalacji aktywnego systemu ochrony, ale nie podjęto jeszcze decyzji co do typu. Zaimplementowano też systemy bojowe wspomagane sztuczną inteligencją oraz środki ochrony przed atakiem UAV-ów i amunicji krążącej. Czołg ma również współpracować z bezzałogowcami powietrznymi i naziem­nymi, dzięki czemu ma wzrosnąć świadomość sytuacyjna załogi, szczególnie w obszarach wysokogórskich.

Zorawar zaliczył pierwsze próby – w tym strzelania – już we wrześniu tego roku. Wstępnie wojska lądowe miały pozyskać 315 Zorawarów (po 45 na pułk), ale zdecydowano, że powstanie sześć pułków po 59 czołgów, co da 354 egzemplarze. Pierwotnie zakładano, że pierwsze trafią w ręce pancerniaków w kwietniu tego roku. Termin ten był jednak nie­osią­galny. Od końca stycznia czołg przechodził próby zakładowe, a w kwietniu dopiero rozpoczął testy państwowe. Indyjskie wojska lądowe oczekują, że seryjne czołgi zaczną wchodzić do służby w 2027 roku.

Czołg nazwano na cześć generała Zorawara Singha, który w XIX wieku podbił Ladakh i Baltistan, rozszerzając zasięg indyjskiego panowania. Konstrukcja opracowywana jest przez Larsen & Toubro Defence i DRDO w ramach Kampanii Samowystarczalne Indie. Zorawar powstał w zakładach w Hazirze w stanie Gudźarat w rekordowym tempie dwóch lat. Miał jednak swoje problemy, które dotyczyły między innymi pozyskania silników z Niemiec. Tamtejsza agencja BAFA wstrzymywała wysyłanie jednostek napędowych dla Zorawara, co zmusiło Nowe Delhi w październiku 2023 roku do podjęcia decyzji o zakupie silników od Cumminsa.

Z kronikarskiego obowiązku należy przypomnieć, że Indusi odrzucili możliwość pozyskiwania lekkich czołgów pływających Sprut-SDM1, które są rozwinięciem lufowych gąsienicowych niszczycieli czołgów 2S25 Sprut-SD dla rosyjskich wojsk powietrznodesantowych. W grze miał też się liczyć południowokoreański czołg lekki K21-105 z dwuosobową wieżą CT-CV 105HP uzbrojoną w stabilizowaną wysokociśnieniową armatę gwintowaną kalibru 105 milimetrów.

ministerstwo obrony Indii