Prezydent Rosji Władimir Putin zwolnił szefa sztabu generalnego rosyjskich sił zbrojnych generała Nikołaja Makarowa, pełniącego swoją funkcję od 2008 roku. Na jego miejsce mianowany został generał pułkownik Walerij Gierasimow. Prawdopodobnie jest to konsekwencja nominacji Siergieja Szojgu na stanowisko ministra obrony.
Dymisja szefa Sztabu Generalnego rosyjskich sił zbrojnych, generała armii Nikołaja Makarowa, może utorować drogę do poważnych zmian w kadrach wojskowych. Obecne przetasowania mogą odzwierciedlać odejście od forsownej reformy wojskowej do bardziej stabilnej trajektorii rozwoju Sił Zbrojnych Rosji.
Promocja Gierasimowa jest konsekwencją powołania Siergieja Szojgu na szefa Ministerstwa Obrony Narodowej, który zastąpił na stanowisku Anatolija Sierdiukowa. Prezydent Władimir Putin stwierdził, że decyzja o zwolnieniu Sierdiukowa podyktowana była„dobrem toczącego się śledztwa” wokół holdingu Oboronserwis podległego Ministerstwu Obrony. Śledztwo dotyczy sprzedaży po zaniżonych cenach nieruchomości zwolnionych przez Ministerstwo Obrony. Straty z tego tytułu mogły wynieść nawet sto milionów dolarów.
Walerij Gierasimow, weteran drugiej wojny czeczeńskiej, który rozpoczął karierę wojskową jako dowódca plutonu w 1977 r., okazał się być skuteczny jako dowódca wojskowy będący w stanie utrzymać swoich podwładnych pod ścisłą kontrolą.
Gierasimow jest również znany ze swojej głębokiej wiedzy dotyczącej kwestii obrony przeciwrakietowej, o czym świadczy przewodniczenie grupie zadaniowej, której celem było opracowanie potencjalnych scenariuszy przechwytywania rosyjskich pocisków balistycznych przez tarczę antyrakietową NATO w Europie podczas międzynarodowej konferencji na temat obrony przeciwrakietowej w Moskwie.
Nowego szefa czeka zadanie zoptymalizowania liczby oficerów w sztabie głównym w Moskwie. Jego poprzednik został skrytykowany za nieproporcjonalne i niedopuszczalne redukcje, które utrudniły pracę tego kluczowego organu wojskowego.
Innym negatywnym dziedzictwo pozostawionym przez Makarowa jest nadmierne obniżenie się liczby uczelni wojskowych i znaczący odpływ najlepszych naukowców z projektów badawczych z zakresu obronny narodowej. Wreszcie Gierasimow ma być siłą sprawczą optymalizacji w relacjach między wojskiem oraz kompleksem przemysłu obronnego.
(en.rian.ru)
