Organizacja do spraw Współpracy w Zakresie Uzbrojenia (OCCAR) i Airbus Helicopters podpisały umowę w sprawie opracowanie i wdrożenie modernizacji śmigłowców bojowych Tiger do wersji Mk III (oznaczanej również Mk 3). Podpisany kontrakt dotyczy śmigłowców francuskich i hiszpańskich sił zbrojnych. W związku z ciągłym wahaniem Niemiec postanowiono nie czekać dłużej z zawarciem umowy, ale pozostawiono Berlinowi otwartą furtkę do dołączenia do programu na takich samych zasadach, jeśli ostatecznie tamtejszy rząd podejmie decyzję o modernizacji.
Umowa obejmuje modernizację osiemnastu śmigłowców hiszpańskiego lotnictwa wojsk lądowych (FAMET) w wersji HAD i czterdziestu dwóch maszyn Tigre HAP (modernizowanych również do standardu HAD) francuskiego lotnictwa wojsk lądowych (ALAT). Ponadto kontrakt zawiera opcję na modernizację dodatkowych dwudziestu pięciu śmigłowców francuskich. Oprócz prac przy śmigłowcach umowa obejmuje również początkowe wsparcie techniczne w eksploatacji ze strony producenta.
Prace będą prowadzone w trzech zakładach Airbus Helicopters: w Marignane we Francji, Donauwörth w Niemczech i Albacete w Hiszpanii. Harmonogram zakłada wykonanie pierwszego lotu przez prototyp Tigera Mk III w 2025 roku. Dostawy maszyn seryjnych do Francji mają się rozpocząć w 2029 roku, a do Hiszpanii – rok później.
– Tiger Mk III jest odpowiedzią na zapotrzebowanie ze strony państw europejskich na nowoczesny śmigłowiec uderzeniowy na wiele lat – powiedział prezes Airbus Helicopters Bruno Even. – Dzięki tej modernizacji Tiger pozostanie kluczowym i nowoczesnym zasobem sił zbrojnych go użytkujących i przyczyni się do wzmocnienia kooperacji przemysłów obronnych. Tiger Mk III nie będzie miał na świecie dorównującego mu odpowiednika w działaniach wysokiej intensywności.
Modernizacja ma polegać na wymianie systemów uzbrojenia, awioniki i systemów zarządzania misją. Głównymi dostawcami wyposażenia będą Safran i Thales, a uzbrojenia – MBDA. Ten pierwszy dostarczy między innymi głowicę optoelektroniczną Strix NG i system nawigacji bezwładnościowej. Thales dostarczy: pakiet awioniki FlytX zintegrowany z systemem zarządzania walką, celownik nahełmowy TopOwl, dwusystemowy (GPS i Galileo) odbiornik nawigacji satelitarnej oraz system łączności Contact/Synaps. Ten ostatni będzie wyposażony w łącze danych Micro-TMA do przesyłania w czasie rzeczywistym obrazu wideo z dronów współdziałających ze śmigłowcami. Natomiast hiszpańska Indra będzie odpowiedzialna za nowy system identyfikacji swój-obcy.
Niemcy używają Tigerów UHT (Unterstützungshubschrauber Tiger), których głównym zadaniem jest zwalczanie czołgów. Mogą być uzbrojone w ppk PARS 3LR lub HOT 3, niekierowane Hydra 70 lub powietrze–powietrze Stinger, a także zasobniki z karabinami maszynowymi, ale nie mają stałego działka.
(Maciej Hypś, Konflikty.pl)
Uzbrojenie francuskich śmigłowców zostanie poszerzone o pociski powietrze–powietrze MBDA Mistral 3 i powietrze–ziemia MBDA MAST-F (Missile Air-Surface Tactique Futur). Ten drugi ma być zdolny do trafienia w cel z odległości 8–10 kilometrów, także poza zasięgiem wzroku strzelca (beyond line of sight). Wyposażony jest w dwukierunkowe łącze danych, które przesyła obrazy o wysokiej rozdzielczości w świetle widzialnym i podczerwieni. Załoga śmigłowca będzie mogła wykorzystać obraz, aby wybrać punkt uderzenia lub nowy cel. Z kolei śmigłowce hiszpańskie zyskają możliwość przenoszenia naprowadzanych wersji niekierowanych pocisków rakietowych kalibru 70 milimetrów i nowych kierowanych pocisków powietrze–ziemia, które nie zostały ujawnione.
Poza uzbrojeniem różnice w wyposażeniu śmigłowców hiszpańskich i francuskich będą dotyczyły również systemów zarządzania polem bitwy i samoobrony. Dla maszyn przeznaczonych dla FAMET opracuje i dostarczy je Indra, a śmigłowce ALAT zostaną wyposażone w system samoobrony CATS-150 i system zarządzania walką ATOS, oba produkcji Thalesa.
Szczególnie ten ostatni ma kluczowe znaczenie, ponieważ dzięki temu Tigery Mk III staną się kolejnym elementem programu modernizacji wojsk lądowych Scorpion (Synergie du Contact Renforcée par la Polyvalence et l’infovalorisation). Celem programu jest wprowadzenie do służby nowej generacji kołowych wozów bojowych, a także wypracowanie taktyki ich użycia przy zwiększonej świadomości sytuacyjnej załóg. Ponadto przewiduje się modernizację czołgów Leclerc, formowanie batalionowych grup bojowych GTIA (Groupement Tactique Interarmes), wdrożenie nowych systemów łączności, wymiany informacji i planowania operacji.
Elementem programu Scorpion jest opracowanie nowego systemu zarządzania polem bitwy Système d’information du combat Scorpion (SICS) obejmującego szczeble dowodzenia od plutonu do pułku. Dowódcy kompanii czy plutonów będą otrzymywali dużą liczbę danych o położeniu sił własnych i przeciwnika z odświeżaniem kilkusekundowym. Dla dowódcy pułku czy grupy taktycznej dane będą odświeżane co dziesięć minut, a na mapie, dla zachowania czytelności, będą widoczne tylko najważniejsze pojazdy i pododdziały. Tak wysoka częstotliwość odświeżania danych na niższych poziomach umożliwi wpięcie w system śmigłowców, których szybkość przemieszczania się jest zbyt duża dla dotychczasowych systemów zarządzania polem bitwy dostosowanych do tempa pojazdów lądowych.
W tej chwili prowizorycznym rozwiązaniem jest wpięcie śmigłowców do systemu Scorpion przez terminal w formie tabletu przypiętego do uda pilota. Poza wyświetlaniem sytuacji taktycznej daje on dostęp do wielu map, w tym lotniczych aktualizowanych co miesiąc. W Tigerach Mk III system Scorpion będzie w pełni zintegrowany z awioniką śmigłowca, a dane z niego pozyskane będą wyświetlane na ekranach wielofunkcyjnych na tablicy przyrządów. Dzięki temu załogi będą miały znacznie lepszą świadomość sytuacyjną, a jednocześnie łańcuch dowodzenia się skróci, pozwalając na optymalne wykorzystanie niewielkiej liczby cennych śmigłowców.
Zobacz też: Nowy chiński lotniskowiec – jak Gerald Ford, ale niezupełnie
