Izraelski Rafael opublikował w sieci film pokazujący możliwości Żelaznej Kopuły w zakresie neutralizacji bezzałogowych statków latających. Izraelczycy zaprojektowali Iron Dome jako system obrony przed atakiem rakietowym z powietrza. Jednak od czasu jego wprowadzenia do służby w 2011 roku rodzimy przemysł obronny nie spoczął na laurach, ciągle go ulepszając.

Dzięki temu dzisiaj system osiągnął zdolność niszczenia UAV-ów. Tel Awiw poinformował o sukcesie po serii testów ogniowych i kilku udanych próbach zestrzelenia nadlatujących dronów. Bezzałogowe statki latające poruszały się na różnych wysokościach i z różną prędkością. Drony niszczono przy użyciu pocisków Tamir z głowicami bojowymi z zapalnikiem zbliżeniowym. Izraelskie ministerstwo obrony określiło to osiągnięcie jako przełomowe w obliczu nowych zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego.

Każda pojedyncza bateria systemu składa się z jednej stacji radiolokacyjnej i trzech wyrzutni rakiet Tamir. Działanie Żelaznej Kopuły opiera się na radarze EL/M-2084, którego podstawowym celem jest szybkie wykrycie pocisków rakietowych, artyleryjskich i moździerzowych. Radar działa na dystansie od czterech do siedemdziesięciu kilometrów i jest również zdolny do wykrycia i śledzenia samolotów i śmigłowców na wysokości do dziesięciu kilometrów. Może pracować w każdych warunkach atmosferycznych, w tym przy chmurach utrzymujących się na niskim pułapie, deszczu, burzach piaskowych lub dużym zamgleniu.

Po wykryciu nadlatującego pocisku – i jednoczesnym oszacowaniu zagrożenia – radar monitoruje jego trajektorię i wysyła informację do centrum dowodzenia uzbrojeniem (Battle Management & Weapon Control, BMC). W tym module opracowany jest tak zwany plan wykrycia i przechwycenia nadlatującego celu. Wymaga on następczego zatwierdzenia przez operatora. Następnie dochodzi do wystrzelenia pocisku Tamir i neutralizacji zagrożenia.

Udane zestrzelenie drona przez pocisk Tamir można obejrzeć tutaj.

(armyrecognition.com; NatanFlayer, via Wikimedia Commons, na licencji Creative Commons)

NatanFlayer via Wikimedia Commons, Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported