Program wprowadzania Lightninga II do służby liniowej w amerykańskich siłach zbrojnych wykonał właśnie kolejny krok naprzód. Eskadra VMFA-314 „Black Knights” Korpusu Piechoty Morskiej ogłosiła 1 grudnia osiągnięcie wstępnej gotowości operacyjnej na F-35C. Oznacza to, że „Czarni Rycerze” z Marine Corps Air Station Miramar mogą odtąd odbywać rejsy operacyjne na lotniskowcach US Navy.
VMFA-314 to pierwsza jednostka USMC wyposażona w lotniskowcową – to jest wymagającą do działania z okrętów katapult obecnych na lotniskowcach typu Ford i Nimitz – wersję Lightninga II. Nie ma jeszcze ostatecznej decyzji, kiedy eskadra po raz pierwszy wyjdzie w morze z nowymi myśliwcami, ale obecne plany mówią, że stanie się to w roku budżetowym 2022.
– F-35 to platforma ekspedycyjna, która wydłuża zasięg naszych marines i naszych maszyn oraz zwiększa naszą zdolność natychmiastowego wspierania partnerów z innych rodzajów sił zbrojnych i krajów sojuszniczych – powiedział dowódca 3. Skrzydła Lotniczego Piechoty Morskiej, generał dywizji Christopher Mahoney.
F-35C z eskadry VMFA-314 „Black Knights” Korpusu Piechoty Morskiej i F/A-18A++ z tej samej eskadry podczas lotniczej ceremonii zakończenia służby Hornetów w Czarnych Rycerzach.
(US Navy / Lt. Cmdr. Darin Russell)
Eskadra VMFA-314, której dowódcą jest obecnie podpułkownik Brendan M. Walsh mający wylatane ponad 930 godzin na F-35B i F-35C, powstała w 1943 roku. W 1952 roku była pierwszą eskadrą 3. Skrzydła Lotniczego Piechoty Morskiej wyposażoną w samoloty F9F Panther. Pięć lat później otrzymała F4D Skyraye. W 1961 roku była pierwszą eskadrą USMC, do której przydzielono F-4B Phantomy II, a w 1982 roku jako pierwsza w całym Departamencie Marynarki otrzymała samoloty wielozadaniowe F/A-18 Hornet.
Obecne plany zakładają, że US Marine Corps kupi sześćdziesiąt siedem F-35C i 353 F-35B (dla porównania: w ręce marynarzy US Navy mają trafić 273 F-35C). Zajmą one miejsce odpowiednio F/A-18 Hornetów starej generacji i AV-8B Harrierów II, a także wycofanych w ubiegłym roku samolotów walki radioelektronicznej EA-6B Prowler.
Główną zaletą F-35C w stosunku do F-35B jest ilość zabieranego uzbrojenia (większa o około 20% pod względem masy) i promień działania (większy o jedną trzecią). Poza tym F-35B, ze względu na układ napędowy z dodatkowymi dyszami umożliwiającymi pionowy start i lądowanie oraz zawis, ma mniejsze wewnętrzne komory uzbrojenia. O ile F-35C może zabrać dwa pociski AIM-120 i dwie bomby o wagomiarze 907 kilogramów, o tyle F-35B wraz z AMRAAM-ami zabierze jedynie bomby o wagomiarze 454 kilogramów.
US Navy osiągnęła wstępną gotowość operacyjną na F-35C 28 lutego ubiegłego roku w eskadrze VFA-147 „Argonauts”. Ze zrozumiałych względów VFA-147 (stacjonująca w Naval Air Station Lemoore, również w Kalifornii) i VMFA-314 ściśle współpracują przy szkoleniu pilotów i personelu technicznego. Pierwsi lotnicy VMFA-314, którzy uzyskali uprawnienia do lądowania na lotniskowcu, uczynili to właśnie w szeregach „Argonautów” na USS Nimitz (CVN 68).
VFA-147 ma wyjść w dziewiczy rejs operacyjny na pokładzie lotniskowca USS Carl Vinson (CVN 70) typu Nimitz w 2021 roku z dziesięcioma Lightningami II. Oprócz tego Vinson ma zabrać trzy eskadry Super Hornetów – dwie na F/A-18E, po dziesięć maszyn każda, i jedną na F/A-18F z czternastoma maszynami w składzie.
Zobacz też: Czy Chiny użyły przeciwko Indiom broni mikrofalowej?
(marines.mil)
