Strona internetowa China Military, powołując się na gazetę China Daily, podaje, iż zamówione przez chińskie lotnictwo myśliwce Su-35S mogą być ostatnimi samolotami bojowymi zakupionymi przez Pekin za granicą. Jak twierdzą Siły Powietrzne Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, w obliczu bliskich dostaw produkowanego na miejscu myśliwca J-20 Su-35 znacząco stracą dla nich na atrakcyjności.
Zamówienie opiewa na dwadzieścia cztery Su-35S, z których pierwsze cztery dostarczono w grudniu ubiegłego roku. Chińczycy traktują je jako maszyny pomostowe między starszymi samolotami a pojawieniem się w wystarczających ilościach myśliwców piątej generacji. Zakup nowych maszyn Suchoja ma także ułatwić Chinom czasowe wycofywanie z linii Su-27 i Su-30 (na zdjęciu) w celu modernizacji.
Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza wyraża przy okazji nadzieję, że mając zapewnione dostawy rodzimych nowoczesnych zestawów przeciwlotniczych dalekiego zasięgu HQ-9B i samolotów transportowych Xian Y-20 Kunpeng, także w tych sferach wkrótce uniezależni się od północnego sąsiada. Jak już wspominaliśmy, w przypadku Y-20 Chiny musiałyby stać się niezależne od dostaw rosyjskich silników D-30KP-2. Co do zestawów ziemia–powietrze, choć źródła rosyjskie potwierdzają zawarcie kontraktu z ChRL na dostawę systemu S-400, oświadczenia takie mogą być grą propagandową w celu wynegocjowania lepszych warunków od Rosjan.
Oba mocarstwa mają odmienne od amerykańskiego podejście do sprawy myśliwców tak zwanej generacji 4++. Amerykanie, z uwagi na niepewny los własnych zamówień i szeroko zakrojone plany eksportu F-35, skupiają się na deprecjacji możliwości bojowych F-16, F-15 i F/A-18E/F. Rosja i Chiny wydają się natomiast jednomyślne co do nierealności wyposażenia sił powietrznych wyłącznie w kosztowne, najbardziej zaawansowane konstrukcje. W generacji pośredniej widzą zaś szansę na osiągnięcie nad myśliwcami amerykańskimi przewagi nie tylko jakościowej – która wobec F-22 i F-35 mogłaby być niełatwa do osiągnięcia – ale też liczebnej.
(chinamil.com.cn, chinatopix.cn)
