Indonezyjska stocznia PT PAL w Surabai poinformowała o położeniu stępki pod drugą i ostatnią fregatę rakietową typu Merah Putih dla tamtejszej marynarki wojennej. Jednostki powstają na bazie brytyjskiego projektu Arrowhead 140. Stępkę położono pięć miesięcy przed zakładanych harmonogramem – uroczystość miała się odbyć dopiero w marcu przyszłego roku. Symboliczne palenie blach wykonano na początku czerwca. W sierpniu ubiegłego roku położono stępkę pod pierwszą fregatę.

W uroczystości, która odbyła się 15 listopada, brali udział przedstawiciele stoczni, resortu obrony i marynarki wojennej. Wszyscy podkreślali, że okręt zaprojektowano w taki sposób, aby był w stanie skutecznie zwalczać cele powietrzne, nawodne podwodne a także prowadzić walkę radioelektroniczną.

Szef agencji uzbrojenia, generał porucznik Yusuf Jauhari, powie­dział, iż nowe fregaty pozwolą flocie lepiej dbać o bezpieczeństwo Indonezji na morzu. Przemysł zaś zdobędzie nowe kompetencje, co w przyszłości pozwolić ma samodzielnie budować podobne okręty w krajowych stoczniach.

W 2021 roku koncern stoczniowy PT PAL zawarł z brytyjskim Babcockiem umowę, której przedmiotem było udzielenie licencji na budowę dwóch okrętów opartych na koncepcji AH140. Nowe fregaty mają być największymi i najnowocześniejszymi okrętami zbudowanymi w Indonezji. Kraj ten stał się pierwszym klientem eksportowym, który zdecydował się wdrożyć projekt Arrowhead w swojej flocie.

Obie jednostki mają trafić do służby odpowiednio w ciągu pięćdziesięciu siedmiu i sześćdziesięciu dziewięciu miesięcy od zawarcia umowy. Porozumienie zezwala Dżakarcie na modyfikację projektu pod wymagania indonezyjskiej floty, przez co okręty określono jako typ Merah Putih, czyli „czerwono-biały” (w nawiązaniu do flagi Indonezji).

Fregaty typu Merah Putih mają mieć długość 140 metrów przy wyporności niecałych 6 tysięcy ton. Pod względem napędu okręty nie będą obiegać od innych jednostek projektu Arrowhead 140. Siłownia powstanie w układzie CODAD (Combined Diesel and Diesel). Prędkość maksy­malna ma wynosić 28 węzłów, a zasięg – około 9 tysięcy mil morskich przy prędkości 18 węzłów.

Drodzy Czytelnicy! Dziękujemy Wam za hojność, dzięki której Konflikty pozostaną wolne od reklam Google w maju.

Zabezpieczywszy kwestie podstawowe, możemy pracować nad realizacją ambitniejszych planów, na przykład wyjazdów na zagraniczne targi, aby sporządzić dla Was sprawozdania, czy wyjazdów badawczych do zagranicznych archiwów, dzięki czemu powstaną nowe artykuły.

Możecie nas wspierać przez Patronite.pl i przez Buycoffee.to.

Z tą zbiórką zwracamy się do Czytelników mających wolne środki finansowe, które chcieliby zainwestować w rozwój Konfliktów. Jeśli nie macie takich środków – nie przejmujcie się. Bądźcie tu, czytajcie nas, polecajcie nas znajomym mającym podobne zainteresowania. To wszystko ma dla nas ogromną wartość.

1%

Nie ujawniono jednak pełnego pakietu uzbrojenia. Przekazano jedynie, że fregaty będą dysponować wyrzutniami pionowymi dla pocisków prze­ciw­lot­ni­czych i prze­ciw­okrę­to­wych. W części dziobowej zostaną zainstalowane dwie armaty kalibru 76 milimetrów jedna nad drugą, co jest niecodzienną konfiguracją. Część systemów elektronicznych, w tym system zarządzania walką i stacje radiolokacyjne, ma zostać dostarczona przez turecki przemysł.

Ostateczna konfiguracja może jednak zależeć od zasobów pieniężnych Dżakarty i ewentualnej zmiany wymagań. Grafiki koncepcyjne towarzyszące uroczystości położenia stępki pod drugi okręt zdradzają kilka dodatkowych szczegółów co do konfiguracji. Przeprojektowano top masztu radarowego, gdzie znajdują się anteny ścianowe głównego radio­loka­tora (przy­po­mi­na­ją­cego stację Çafrad tureckiego Aselsana), i dodano konstrukcję na topie, prawdopodobnie kryjącą systemy walki radio­elek­tro­nicznej.

Trzon indonezyjskiej floty stanowią obecnie dwie nowoczesne fregaty rakietowe typu Martadinata: Raden Eddy Martadinata (331) oraz I Gusti Ngurah Rai (332). Bazujące na holenderskim projekcie Sigma 10514 okręty wprowadzono do służby w latach 2017–2018. W budowie jednostek uczestniczyła stocznia PT PAL, która podkreśla, że zdobyte doświadczenie jest wykorzystywane w programie „czerwono-białych” fregat.

Para nowoczesnych fregat wspierana jest przez pięć starych fregat typu Ahmad Yani, które Dżakarta odkupiła w latach osiemdziesiątych od Koninklijke Marine. Są to przestarzałe jednostki, zwodowane w połowie lat sześćdziesiątych. W najbliższych latach ma je zastąpić sześć FREMM-ów zbudowanych przez Fincantieri. Fregaty uzupełniane są przez łącznie dwadzieścia cztery korwety pięciu typów. W marcu podpisano też umowę na dostawę dwóch włoskich patrolowców PPA.

Babcock