W Internecie pojawiły się informacje, jakoby w rękach syryjskich bojowników sympatyzujących z Turcją i walczących z bojówkami kurdyjskimi znalazły się co najmniej dwa czołgi podstawowe Leopard 2. Dwie maszyny, widziane w północnej Syrii w prowincji Idlib, a konkretnie podczas starć na obszarach opodal miasta Tall Tamr, miały być przekazane przez dowództwo tureckich wojsk lądowych.

Wiadomość o wykorzystaniu niemieckich czołgów pojawiły się w dwóch głównych źródłach: rosyjskim serwisie lotniczym Avia.Pro i niemieckim dzienniku Bild. Według tych publikacji wraz z czołgami bojownicy Syryjskiej Armii Narodowej, w której główną rolę odgrywa Wolna Armia Syrii, otrzymali też pojazdy opancerzone. Ugrupowanie Dżajsz al-Islam, w którego rękach mają pozostawać Leopardy 2, walczy z Syryjskimi Siłami Demokratycznymi, którym poparcia udzieliły nie tylko Stany Zjednoczone, ale też Niemcy.

Ankara oficjalnie nie skomentowała transferu Leopardów 2 do bojowników. Jeżeli informacje te potwierdzą się, może to rodzić poważne problemy dla Turcji, nie tylko w stosunkach z Rosją, ale także w relacjach z NATO. Istotne znaczenie ma to, że Niemcy, dostarczając Leopardy 2 tureckim wojskom lądowym, zastrzegły, że sprzęt nie może być odsprzedawany lub przekazywany innym użytkownikom.

Do powyższych informacji należy podchodzić bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę źródła, w których się ukazały. Ankara nie skomentowała tych wiadomości, zaś rzecznik prasowy niemieckiego rządu stwierdziła, że nie ma ostatecznych dowodów je potwierdzających.

Tureckie siły zbrojne zakupiły ogółem 354 czołgi podstawowe Leopard 2A4 w 2005 roku. Szacuje się, że do tej pory w służbie pozostało ich około 340. Zmniejszenie stanu spowodowane było stratami podczas walk o miast Al-Bab toczonych z samozwańczym Państwem Islamskim. W 2018 roku Niemcy odmówili ich modernizacji, po pojawieniu się informacji, że Turcja użyła ich w Afrinie do walki z milicjami kurdyjskimi.

Zobacz też: Turcja sprawdza działanie systemu S-400 Triumf

(almasdarnews.com, bild.de)

Banznerfahrer, Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported