Wiceadmirał Shekhar Sinha, dowódca Zachodniego Dowództwa Morskiego, ogłosił we wtorek 3 grudnia, że rozpoczęta zostanie procedura wystawienia lotniskowca-muzeum IMS Vikrant na sprzedaż. Pierwszy indyjski lotniskowiec trafi prawdopodobnie do Turcji, gdzie zostanie zezłomowany.
Decyzję w tej sprawie podjęło indyjskie ministerstwo obrony. Powodem sprzedaży okrętu jest brak funduszy na jego utrzymanie, za które były odpowiedzialne władze indyjskiego stanu Maharasztra. Sinha wyraził ubolewanie nad takim rozwiązaniem. Strony zainteresowane zakupem lotniskowca mogą się zgłaszać do 14 grudnia tego roku.
Obecnie funkcjonujący jeszcze jako okręt-muzeum IMS (Indian Museum Ship) Vikrant jest pierwszym lotniskowcem wcielonym do służby w Indyjskiej Marynarce Wojennej. Indie zakupiły go w 1957 roku. Był to jeden z sześciu lotniskowców typu Majestic zbudowanych w Wielkiej Brytanii na potrzeby wysiłku wojennego w latach czterdziestych. Budowę wszystkich jednostek rozpoczęto w 1943 roku. Przyszły indyjski lotniskowiec budowała stocznia Vickers-Armstrong w Barrow-in-Furness w Anglii. Co ciekawe, spośród sześciu okrętów aż pięć trafiło po wojnie do innych państw (dwa do Australii, dwa do Kanady i jeden do Indii). Szósty okręt również miał trafić do Indii, ponieważ początkowo planowano zakup dwóch tego typu jednostek, jednak z powodu problemów budżetowych ostatecznie zdecydowano się na zakup jednego lotniskowca. W związku z tym szóstego lotniskowca nigdy nie ukończono.
Vikranta, zwodowanego jeszcze przed zakończeniem wojny jako HMS Hercules (R49), skierowano po zakupie w 1957 roku do stoczni Harland and Wolff w Belfaście w Irlandii Północnej, gdzie miał przejść remont i proces przystosowania do służby w Indiach. Wszedł do niej 4 marca 1961 roku w czasie oficjalnej ceremonii zorganizowanej w Belfaście. Jeszcze w tym samym roku wziął udział w pierwszej operacji wojskowej podczas konfliktu o Goa. Odegrał również dużą rolę w trakcie wojny indyjsko-pakistańskiej z 1971 roku, przeprowadzając blokadę Pakistanu Wschodniego (dzisiejszy Bangladesz). Jednostkę wycofano ze służby 31 stycznia 1997 roku i zacumowano w Mumbaju, gdzie pełni funkcję muzeum.
Okręt ma 213 metrów długości. Wyporność standardowa wynosi 15 700 ton, a pełna 19 500 ton. Jednostka osiągała prędkość 23 węzłów. Przy prędkości 14 węzłów jej zasięg wynosił 12 000 mil morskich. Załogę stanowiło ponad tysiąc osób. Z pokładu mogło operować szesnaście samolotów i śmigłowców. Lotniczy komponent składał się początkowo z dziesięciu brytyjskich myśliwców Hawker Sea Hawk, czterech francuskich samolotów torpedowych Breguet Alizé i dwóch francuskich śmigłowców Alouette III (wyprodukowanych w Indiach przez Hindustan Aeronautics Limited jako HAL Chetak). Na początku lat osiemdziesiątych Sea Hawki ustąpiły miejsca również brytyjskim Sea Harrierom, a śmigłowce HAL Chetak zastąpiono brytyjskimi śmigłowcami Sea King. W 1989 wycofano bez zastępstwa samoloty Breguet Alizé. Ponadto uzbrojenie lotniskowca stanowiły armaty przeciwlotnicze Bofors kalibru 40 milimetrów, których na pokładzie znajdowało się szesnaście. Później zredukowano ich liczbę do ośmiu.
(navaltoday.com, indianexpress.com)
