Indyjski minister obrony Manohar Parrikar w wystąpieniu przed parlamentem oskarżył Pakistan o potajemne przetrzymywanie jeńców pojmanych w trakcie wojen między oboma państwami. Według Parrikara w pakistańskich więzieniach nadal przebywa co najmniej pięćdziesięciu czterech indyjskich żołnierzy (w tym jeden z wojsk ochrony pogranicza) i lotników, którzy dostali się do niewoli w 1965 i 1971 roku.
Sprawa „Zaginionych Pięćdziesięciu Czterech” nie jest nowa. Władze indyjskie przez wiele lat wysuwały takie oskarżenia, którym Pakistan konsekwentnie zaprzeczał, zarówno publicznie, jak i w rozmowach na szczeblu międzypaństwowym. Po raz pierwszy od wielu lat publicznie wspomniał o tej kwestii polityk tak wysokiego szczebla. Być może ma to związek z niedawną czterdziestą trzecią rocznicą zakończenia tego zwycięskiego dla Indii konfliktu.
W stoczonej w grudniu 1971 roku wojnie, która zakończyła się uzyskaniem niepodległości przez Pakistan Wschodni (Bangladesz), Indie wzięły do niewoli ponad 93 tysiące pakistańskich żołnierzy. Wrócili oni do ojczyzny w roku 1973 na mocy umowy o wymianie jeńców. Czterdziestu ośmiu indyjskich żołnierzy, którzy jakoby przebywali w pakistańskiej niewoli, zniknęło jednak bez śladu. Pozostała szóstka dostała się do niewoli w roku 1965. Strona indyjska utrzymuje, że wszyscy lub niemal wszyscy z nich jeszcze żyją.
(defencenews.in, hindustantimes.com; na zdjęciu: żołnierze pułku piechoty „Radźput” na defiladzie; fot. Antônio Milena na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0)
