Marynarka wojenna Peru 26 września wycofała ze służby krążownik BAP Almirante Grau (CLM-81). Jednostkę tę nazywano nie bez kozery ostatnim prawdziwym krążownikiem.
Był to jedyny na świecie pozostający w służbie okręt klasyfikowany jako krążownik zbudowany wyłącznie z uzbrojeniem artyleryjskim. Najsłynniejsze obecnie krążowniki amerykańskiego typu Ticonderoga są okrętami rakietowymi, do tego zbudowanymi na kadłubie identycznym jak niszczyciele typu Spruance.
Almirante Grau powstał w Holandii jako drugi z dwóch krążowników lekkich typu De Zeven Provinciën. Stępkę pod okręt położono we wrześniu 1939 roku. Budowę na wczesnym etapie przerwał najazd wojsk niemieckich. Niemcy zwodowali kadłub w 1944 roku, aby zablokować nim port rotterdamski, lecz planu tego nie zrealizowano. Po wyzwoleniu Holendrzy podjęli dalsze prace i ostatecznie wcielili krążownik do służby w Koninklijke Marine 18 listopada 1953 roku pod nazwą Hr.Ms. De Ruyter (C801). Pierwszym dowódcą okrętu został kapitein-ter-zee Willem Jan Kruys.
Po wycofaniu obu krążowników w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych zainteresowanie nimi wyraziło Peru. De Ruyter rozpoczął służbę w peruwiańskiej flocie jako Almirante Grau 23 maja 1973 roku, a De Zeven Provinciën w lutym 1978 roku jako Aguirre. Ten drugi pływał pod czerwono-biało-czerwoną banderą do 1999 roku.
Almirante Grau w latach 1985–1988 przeszedł gruntowną modernizację. Obejmowała ona między innymi instalację nowych radarów, systemu kontroli ognia i systemu zarządzania walką wyprodukowanych przez Hollandse Signaalapparaten. W latach dziewięćdziesiątych na krążowniku pojawiło się zaś nowocześniejsze uzbrojenie: pociski przeciwokrętowe Otomat Mk 2 (osiem) i dwa zdwojone działa OTO Melara DARDO kalibru 40 milimetrów w miejsce czterech wiekowych pojedynczych Boforsów.
Nowym okrętem flagowym peruwiańskiej marynarki została fregata BAP Montero (FM-53) typu Carvajal, której z tej okazji nadano nowe imię: właśnie Almirante Grau.
Zobacz też: Peru szuka części do swoich Mirage’ów 2000
(navaltoday.com, janes.com)
