Marynarka wojenna Korei Południowej oficjalnie potwierdziła otwarcie nowej bazy morskiej położonej na południowym brzegu wyspy Czedżu. Stanie się ona portem macierzystym koreańskich niszczycieli rakietowych typu KDX-III (Sejongdaewang-Ham) z systemem Aegis.
W nowej koreańskiej bazie morskiej znajduje się już Yulgok Yi I, który przypłynął tam 22 grudnia ubiegłego roku. Do służby w marynarce wojennej oficjalnie zostanie przyjęty w styczniu tego roku. To dopiero początek wzmacniania sił stacjonujących w tej bazie. Pod koniec 2013 roku rząd w Seulu zaakceptował budowę trzech dodatkowych niszczycieli z systemem Aegis. Okręty maja wejść do służby w połowie następnej dekady i jest niemal pewne, że będą stacjonować na Czedżu. Poza tym w przyszłości w bazie może znaleźć się ponad trzy tysiące koreańskich marynarzy i siedziba Dowództwa Podwodnego Marynarki Wojennej Korei Południowej.
Wyspa jest Czedżu jest strategicznie zlokalizowana w Cieśninie Koreańskiej łączącej Morze Wschodniochińskie i Morze Żółte z Morzem Japońskim. Zadaniem okrętów stacjonujących w nowo utworzonej bazie będzie przeciwdziałanie zagrożeniu rakietowemu ze strony Korei Północnej (dzięki wyposażeniu w system Aegis). Poza tym utworzenie rozbudowanej infrastruktury wojskowej na Czedżu jest podyktowane chęcią ochrony skał Ieodo/Sudan położonych o prawie sto pięćdziesiąt kilometrów na południowy zachód od wyspy. Skały te (bo wyspą to trudno nazwać) są przedmiotem sporu z Chińską Republiką Ludową. Oba państwa chcą uznania tego obszaru za cześć swojego terytorium, co przełożyłoby się na rozciągnięcie wyłącznej strefy ekonomicznej i dalej idące korzyści. Obecnie według Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza z 1982 roku obszar Ieodo/Sudan pozostaje bez władzy zwierzchniej.
Koreańczycy dla określania rodzaju bazy używają członu „cywilno-wojskowa”, podkreślając podwójne przeznaczenie infrastruktury portowej. Konieczność taka wynika z faktycznej możności dokowania obok siebie około dwudziestu okrętów wojskowych i dwóch największych statków pasażerskich o wyporności przekraczającej sto pięćdziesiąt tysięcy ton każdy. Baza ma powierzchnię pięciuset tysięcy kilometrów kwadratowych, a doki rozciągają się na około pięć kilometrów.
(navyrecognition.com; U.S. Navy photo/ Mass Communication Specialist 2nd Class Joseph M. Buliavac)