3 stycznia 2018 roku Sojusz Północnoatlantycki przyjął oficjalny hymn. Utwór jest znany od pewnego czasu, ponieważ został skomponowany w 1989 roku na czterdziestolecie NATO. Jego autorem jest kapitan André Reichling, dyrygent orkiestry wojskowej Luksemburga. Od tamtej pory melodia była grana wielokrotnie przy okazji różnych wydarzeń, na przykład szczytów NATO.
Pierwsze próby ustanowienia hymnu NATO podejmowano w końcu lat pięćdziesiątych z okazji dziesięciolecia sojuszu. W 1958 roku Brytyjczyk Thomas Hildebrand Preston skomponował marsz ceremonialny do witania gości w kwaterze głównej NATO w Paryżu. Rok później na dziesięciolecie paktu wykonano „Piosenkę NATO” skomponowaną przez kapitana Luftwaffe Hansa Lorenza ze słowami Stephanusa van Dama z Holandii i Leona van Leeuwena ze Stanów Zjednoczonych. W 1960 roku brytyjski generał broni sir Edward Chilton z RAF-u zaproponował hymn składający się z fragmentów hymnów narodowych wszystkich piętnastu ówczesnych członków NATO.
Jednak największy sukces odniosła kompozycja kapitana Reichlinga z 1989 roku, która de facto była hymnem NATO od niemal trzydziestu lat. Oficjalna decyzja o jej formalnym zatwierdzeniu jako hymn została zaaprobowana przez Radę Północnoatlantycką. Hymn nie ma słów i został rozpisany na dwadzieścia instrumentów muzycznych: flet piccolo, flet, obój, trzy klarnety, trzy saksofony, dwa kornety, dwie trąbki, róg, róg barytonowy, trzy puzony, tubę i werbel.
Zobacz też: Rosja wobec rozszerzenia NATO na wschód
(nato.int)
