Agencja informacyjna Informburo.KZ poinformowała, że Kazachstan Paramount Engineering (KPE) – kazachstańsko-południowoafrykańska spółka joint venture – opracowuje gamę zdalnie sterowanych modułów uzbrojenia do zastosowań na kołowych transporterach opancerzonych i platformach morskich. Rodzina modułów bojowych powstaje na bazie jednej platformy Szugila i integruje trzy bezzałogowe zsmu wraz z zunifikowanym systemem zarządzania walką i wspólnym oprogramowaniem.
Pierwszym z nich jest ciężki Ansar dla Barysa (licencjonowana kopia kołowego bojowego wozu piechoty Mbombe 8 / Mbombe 6). Drugi to lekka wersja Sunkar dla Arłana (kopia samochodu pancernego Marauder). Trzeci zaś – Turan – to wersja morska dla kazachstańskich okrętów patrolowych na Morzu Kaspijskim.
Dyrektor generalny KPE Erbol Salimow powiedział, że nowe moduły opracowano od podstaw. Przyczyną podjęcia takiego kroku był brak potencjalnego chętnego do transferu technologii, ponieważ potencjał kazachskiego rynku jest bardzo mały.
– Dokładnie przestudiowaliśmy wszystkie rosyjskie zdalnie sterowane moduły uzbrojenia, najlepsze tureckie produkty i rozwiązania opracowane przez europejskie przedsiębiorstwa, poszukując towaru, który można zintegrować z Barysami – oznajmił Salimow. – Podczas negocjacji doszliśmy do wniosku, że żaden kraj nie był chętny do transferu technologii, i zdecydowaliśmy, że Kazachstan wyprodukuje własne bezzałogowe moduły uzbrojenia.
Według KPE moduł Ansar, mający 1477 milimetrów wysokości, uzbrojono w armatę automatyczną Szipunow 2A72 kalibru 30 milimetrów, karabin maszynowy PKTM kalibru 7,62 milimetra i sześć wyrzutni granatów dymnych Tucza. Ponadto po obu stronach wieży znalazły się zdwojone wyrzutnie gotowych do użycia przeciwpancernych pocisków kierowanych (lub rakiet Szmieł). Sunkar, który przeznaczono dla Arłana, uzbrojono w ciężki karabin maszynowy NSWT Utios kalibru 12,7 milimetra i karabin maszynowy PKT kalibru 7,62 milimetra.
KPE nie rozpisuje się jeszcze o trzecim wariancie – Turanie – przeznaczonym dla okrętów. Prawdopodobnie znajduje się on na wstępnym etapie rozwoju. Pierwszy z wymienionych przeszedł już testy, w tym strzelania z użyciem ostrej amunicji.
Nowe moduły bojowe powstały zgodnie z wymaganiami ustalonymi przez kazachstańskie ministerstwo obrony. Lista obejmuje zapewnienie przestrzeni dla załogi pod pierścieniem wieży, zapasowy ręczny tryb strzelania, zdalne sterowanie, pakiet kamer termowizyjnych, dalmierz laserowy, optykę, stację meteorologiczną, komputer balistyczny i urządzenie do pomiaru prędkości wylotowej. Układ automatycznego śledzenia celu pozwala na jednoczesne śledzenie maksymalnie pięciu obiektów. Prędkość obrotu w poziomie jest nie mniejsza niż 110 stopni na sekundę, co ma pozwolić na śledzenie i atakowanie nisko lecących celów powietrznych.
Rosjanie oferowali wcześniej jeden modułów dla Barysa. Podczas targów uzbrojenia Kadex 2016 w ówczesnej Astanie (obecnie Nur-Sułtan) południowoafrykańskie przedsiębiorstwa Paramount Group zaprezentowało modyfikację pojazdu, który wyposażono w wieżę AU-220M uzbrojoną w działo automatyczne kalibru 57 milimetrów i karabin maszynowy kalibru 7,62 milimetra. Obecny status programu nie jest znany.
Zobacz też: Wypadek Iskandera w Kazachstanie i możliwy dowód łamania traktatu INF
(armyrecognition.com)
