Według zapisów najnowszego japońskiego budżetu obronnego Lądowe Siły Samoobrony pozyskać mają dwanaście czołgów podstawowych typu 10. Zakupy stanowią element planowanej modernizacji technicznej wojsk lądowych. Wprowadzenie kolejnych czołgów typu 10 ma na celu stopniowe zastąpienie w służbie wycofywanych 200 leciwych już czołgów typu 74. Ponadto na uzbrojeniu Rikujō Jieitai jest nieco ponad sto czołgów typu 10 i 341 czołgów typu 90.

Mała liczba zamówionych wozów wpisuje się w długofalową strategię redukcji liczby czołgów z 730 do 390 i postawienia na pojazdy znacznie lżejsze. Kilka dni temu informowaliśmy, że Lądowe Siły Samoobrony otrzymają kolejne trzydzieści trzy kołowe niszczyciele czołgów typu 16 (oznaczone po angielsku Maneuver Combat Vehicle). Wozy te ważą 26 ton – czyli o ponad 20 ton mniej niż czołgi typu 10.

Czołg podstawowy typu 10 powstał – podobnie jak inne japońskie czołgi – wysiłkiem krajowego przemysłu obronnego. Tokio tylko w nieznacznej części korzystało z technologii zagranicznych. Prace projektowe rozpoczęły się w 2002 roku, a gotowy prototyp ujawniono 13 lutego 2008 roku w Instytucie Badań i Rozwoju Technologii (TRDI) w Sagamiharze. W 2010 roku koncern Mitsubishi Heavy Industries otrzymał kontrakt na dostawę trzynastu egzemplarzy, rozpoczynając produkcję seryjną. Pierwsze trafiały do służby od 2012 roku.

Układ konstrukcyjny jest tożsamy z klasycznymi współczesnymi czołgami podstawowymi. Czołg ma przedział kierowania z przodu kadłuba, napęd z tyłu i załogową wieżę umieszczoną centralnie. Kierowca siedzi w centralnej części przodu kadłuba, zaś dowódca i działonowy zajmują miejsce w wieży, odpowiednio z prawej i z lewej.

Napędzany jest silnikiem wysokoprężnym Mitsubishi o mocy 1200 koni mechanicznych sprzężonym z przekładnią bezstopniową MT1200. Dzięki temu może poruszać się z maksymalną prędkością 70 kilometrów na godzinę. Na jednym baku paliwa może przejechać około 500 kilometrów.

Opancerzenie czołgu jest wielowarstwowe, aby zapewnić ochronę przed większością współczesnych pocisków. Modułowy pancerz ceramiczny ma chronić przed penetracją pociskami kumulacyjnymi, pociskami odpalanymi z granatników przeciwpancernych i przeciwpancernymi pociskami kierowanymi. Poziom ochrony – a tym samym masa – zależą od konfiguracji, w której czołg występuje. Ze względu na wymagania stawiane przez Rikujō Jieitai jest znacznie lżejszy niż zachodnie odpowiedniki, a przez to słabiej chroniony.

Uzbrojeniem głównym jest armata gładkolufowa kalibru 120 milimetrów i długości 44 kalibrów sprzężona z czołgowym karabinem maszynowym typu 74 kalibru 7,62 milimetra. Ponadto na stropie wieży umieszczono wielkokalibrowy karabin maszynowy M2HB kalibru 12,7 milimetra. Armata czołgowa pochodzi od niemieckiej Rh-120 i produkowana jest na licencji przez Japan Steel Works oraz Agencję Zamówień, Techniki i Logistyki (ATLA). Czołg wyposażono w automat ładowania umieszczony w niszy wieży.

Zobacz też: Ćwiczenia irackich Abramsów i BMP-1

(armyrecognition.com)

Rikujō Jieitai, Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported