Według informacji przekazanych przez służbę prasową pakistańskich sił zbrojnych (Inter-Services Public Relations, ISPR) w ubiegłą niedzielę 12 marca przyjęto do służby przeciwlotniczy zestaw rakietowy średniego zasięgu HQ-16 (LY-80). W oficjalnej uroczystości uczestniczył szef pakistańskich wojsk lądowych generał Qamar Javed Bajwa.
W sierpniu 2016 roku Ministerstwo Produkcji Obronnej Pakistanu ujawniło, że siły zbrojne tego kraju zamówiły sześć systemów obrony przeciwlotniczej HQ-16A z Chińskiej Republiki Ludowej. Wartość kontraktu wyniosła wówczas 373 miliony dolarów, zaś fundusze na ten cel zostały wyasygnowane w roku podatkowym 2014-2015. Informacje te potwierdził Sztokholmski Międzynarodowy Instytut Badań nad Pokojem.
HQ-16 znajduje się w służbie od 2011 roku, gdy wprowadzono go do użycia w chińskich siłach zbrojnych. Wskazuje się, że może on bazować na rosyjskich systemach Buk-M1 lub Buk-M1-2 (na zdjęciu tytułowym).
W skład jednej baterii przeciwlotniczego zestawu rakietowego średniego zasięgu HQ-16 wchodzi pojazd z radarem wykrywania, wóz dowodzenia, stacja radiolokacyjna śledzenia celu i naprowadzania pocisków oraz wyrzutnie pocisków rakietowych. Jako wyposażenie pomocnicze służą pojazdy transportowo-załadowcze, pojazdy zabezpieczenia dla obsługi systemu i pojazd zasilania.
Jedna stacja radiolokacyjna śledzenia celu i naprowadzania pocisków odpowiada za kontrolę od dwóch do czterech wyrzutni rakiet. Stanowisko dowodzenia z kolei odbiera dane o celach i przesyła informacje dotyczące ich zniszczenia. Wyrzutnia pocisków znajduje się na ciężarówce w układzie 8 × 8 razem ze stanowiskiem dowodzenia i kontroli. Składa się ona z sześciu kontenerów rakietowych ułożonych w dwa rzędy po trzy.
Pociski systemu HQ-16A mogą przechwytywać cele poruszające się na wysokości od 15 metrów do 18 kilometrów, w przypadku samolotów bojowych maksymalny zasięg wynosi 40 kilometrów. Pociski manewrujące może zestrzelić, gdy poruszają się na wysokości 50 metrów z prędkością 300 metrów na sekundę i w odległości od 3,5 do 12 kilometrów. Prawdopodobieństwo zestrzelenia pierwszym strzałem wynosi 60 procent w przypadku tych drugich, w przypadku samolotów bojowych jest to 85 procent.
Obecnie pakistańskie siły zbrojne wykorzystują również produkowane w Chinach HQ-7B (FM-90). Islamabad ujawnił je podczas parady wojskowej w marcu 2015 roku. HQ-7B jest ulepszoną wersja HQ-7 (FM-80), która swoimi korzeniami sięga francuskiego systemu Crotale (zobacz: Francuzi obronią Gruzję?).
Zobacz też: Kongsberg dostarczy Norwegii mobilny system przeciwlotniczy
(armyrecognition.com)
