Francuska stocznia Kership, specjalizująca się w budowie okrętów patrolowych i jednostek specjalistycznych, zdobyła kolejnego klienta, tym razem znad Adriatyku. Podczas zakoń­czo­nych wczoraj targów Euronaval francuskie ministerstwo obrony przekazało, że Czarnogóra kupiła dwa okręty patrolowe OPV 60M. Staną się one największymi okrętami w służbie czarnogórskiej marynarki wojennej.

Kwota transakcji opiewać ma na 120 milionów euro, zaś umowa ma zostać zrealizowana w ciągu trzydziestu sześciu miesięcy od wejścia w życie. Oznacza to, że pierwszy okręt może zostać dostarczony na przełomie 2027 i 2028 roku. Pierwsze informacje o chęci kupna francuskich okrętów zaczęły pojawiać się w kwietniu. Wówczas resorty obrony obu państw zawarły porozumienie o współpracy obronnej. Na mocy umowy proces pozyskiwania i budowy okrętów wspierany jest przez francuską dyrekcję generalną do spraw uzbrojenia (DGA).

Pozyskanie jednostek jest wynikiem trwającego procesu modernizacji czarnogórskich sił zbrojnych. Podgorica po dołączeniu do Sojuszu Północnoatlantyckiego w 2017 roku sukcesywnie zamawia nowe uzbrojenie. W 2017 roku kupiła między innymi trzy śmig­łowce Bell 412EPI i dwa Bell 505 dla sił powietrznych, a w 2020 roku – sześćdziesiąt siedem pojazdów wielozadaniowych Joint Light Tactical Vehicle. Teraz przyszedł czas na długo wyczekiwane unowocześnienie floty.

Kership w swoim portfolio ma wiele projektów wielozadaniowych okrętów patrolowych. Część z nich znalazła uznanie pośród innych państw. Na przykład Argentyna wykorzystuje cztery pełnomorskie patrolowce OPV 87 (Kership Gowind), zaś Senegal – jednostki projektu OPV 58S. Czarnogóra zdecydowała się na mniejsze i prostsze okręty, bazujące na projekcie senegalskich jednostek.

OPV 60M mają wypierać 620 ton przy długości kadłuba nieco ponad 62 metrów i szerokości 9,5 metra. Zanurzenie wynosi 3 metry. Jednostki rozwijają prędkość maksymalną 21 węzłów. Zasięg oscyluje w granicach 5 tysięcy mil morskich, a autonomiczność wynosi 21 dni. Etatowa załoga składa się z dwudziestu czterech osób, z możliwością zaokrętowania dodatkowych dwunastu.

Ogólny układ konstrukcyjny będzie zbliżony do OPV 58S. Kadłub wykonano ze stali, zaś nadbudówkę – z aluminium. Z zaprezentowanego modelu patrolowców OPV 60M wynika, iż zachowano pomost nawigacyjny z możliwością obserwacji przestrzeni w pełnym zakresie 360 stopni, podobnie jak w pierwowzorze. Za nadbudówką przewidziano miejsce dla dwóch kontenerów dwudziestostopowych i żurawia do ich obsługi. Na rufie znajdują się dwie rampy dla inspekcyjnych łodzi hybrydowych.

Tu nie Netflix – za nic nie trzeba płacić. Jak długo będziemy istnieć, tak długo dostęp do naszych treści będzie darmowy. Pieniądze są jednak niezbędne, abyśmy mogli funkcjonować.

Odkąd rozpoczęliśmy finansowanie Konfliktów przez Patronite i Buycoffee, serwis pozostał dzięki Waszej hojności wolny od reklam Google. Aby utrzymać ten stan rzeczy, potrzebujemy 1700 złotych miesięcznie.

Możecie nas wspierać przez Patronite.pl i przez Buycoffee.to.

Nasze comiesięczne podsumowania sytuacji finansowej możecie przeczytać tutaj.

MAJ BEZ REKLAM GOOGLE 98%

Różnice dotyczą uzbrojenia. Oryginalny projekt zakłada uzbrojenie patrolowców w dziobową armatę automatyczną OTO Melara Super Rapid kalibru 76 mili­metrów i dwa zdalnie sterowane moduły uzbrojenia z działkami 20-mili­metrowymi. Na rufie ulokowano wyrzutnię Simbad-RC dla pocisków przeciwlotniczych Mistral. Opcjonalnie istnieje możliwość dozbrojenia okrętów w lekkie pociski przeciwokrętowe MBDA Matre Mk 2.

Czarnogórskie okręty otrzymają lżejszą armatę automatyczną Bofors 40 Mk4 kalibru 40 mili­metrów i dwa zdalnie sterowane moduły Nexter Narwhal z działkami kalibru 20 mili­metrów. Na modelu widoczne są też klasyczne stanowiska dla karabinów maszynowych. Z kolei na dachu nadbudówki ulokowano głowicę opto­elek­tro­niczną, naj­praw­do­po­dob­niej pełniącą funkcję systemu kiero­wania ogniem. Okręty zostaną też najpewniej wyposażone w opracowany przez Kership system zarządzania walką Polaris, co przy ewentual­nym doposa­żeniu jednostek w przyszłości pozwoli na łatwiejszą implementację dodatkowych sensorów i uzbrojenia. W Polarisa wyposażono też senegalskie patrolowce.

Mimo że pakiet uzbrojenia OPV 60M jest skromniejszy od pierwowzoru, okręty i tak będą dużym wzmocnieniem dla niewielkich sił okrętowych Czarnogóry. Ich głównym przezna­cze­niem będzie zabezpieczenie obszarów morskich Czarnogóry w rejonie Adriatyku i operacje na Morzu Śródziemnym.

Kuter patrolowy Durmitor (P 105) po przebudowie do funkcji patrolowca. Rufowe wyrzutnie pocisków przeciw­okrę­to­wych P-15 Termit zastąpiły dwie łodzie motorowe.
(US Embassy Podgorica)

Obecnie Mornarica Vojske Crne Gore opierają się na jednostkach odziedziczonych po rozpadzie Jugosławii. Główne siły stanowią dwa kutry rakietowe typu Končar: Jordan Nikolov Orce (RTOP 405) i Ante Banina (RTOP 406). Zwodowano je odpowiednio w 1979 i 1980 roku. Przy długości 45 metrów wypierają 271 ton. W momencie wejścia do służby ich uzbrojenie stanowiły dwie armaty automatyczne Boforsa kalibru 57 mili­metrów i dwa radzieckie pociski przeciwokrętowe P-15 Termit. Obecnie archaiczne Termity wycofano z użycia, a kutry pełnią funkcję patrolowców.

Do nowej funkcji przebudowano RTOP 405, nadając mu nową nazwę Durmitor i numer burtowy P 105. Podobnym pracom miał zostać poddany drugi kuter, ale na razie nic z tego nie wyszło. Do 2019 roku czarnogórska flota eksploatowała też dwie lekkie fregaty typu Kotor, dzierżące do tego czasu miano największych i najbardziej wartościowych (lecz całkowicie przestarzałych) okrętów czarnogórskiej floty. Pozostałą jej część stanowią między innymi dwa holowniki wielozadaniowe, dwa okręty bazy dla nurków, zbudowany w latach 30. XX wieku żaglowiec szkolny Jadran i cztery przekazane w lipcu przez Waszyngton łodzie patrolowe Archangel.

Kership