Urałwagonzawod przedstawił pod koniec marca zmodernizowaną wersję haubicy samobieżnej 2S19M1-155 Msta-S. Działo przeszło cykl testów na poligonach na Uralu i według producenta było już prezentowane licznej grupie potencjalnych klientów z Bliskiego Wschodu.
Pierwsza wersja 2S19M1-155 debiutowała już w roku 2006. W celu poszerzenia grona klientów eksportowych zmieniono kaliber działa ze 152 na 155 milimetrów i przystosowano je do strzelania amunicją standardu NATO. Nieujawnioną liczbę haubic w tej wersji kupiło Maroko.
Prace nad nową wersją koncentrowały się na w pełni automatycznym systemie kierowania ognia, z udoskonalonym komputerem balistycznym, układem nawigacji satelitarnej i termowizorem połączonym z laserowym dalmierzem. Zmodernizowane 2S19M1-155 mogą otrzymywać dane bezpośrednio od rozpoznawczych bezzałogowców Orłan-10.
Wprowadzono także w pełni zautomatyzowany układ ładowania. We wcześniejszych wersjach automat dosyłał jedynie pociski, zaś ładunki miotające były ładowane ręcznie. Dalsze zmiany objęły instalację nowych systemów łączności, pomocniczej jednostki zasilającej i gumowych fartuchów bocznych. Zwiększono moc silnika z 840 do 1000 koni mechanicznych, co ma zapewnić haubicom samobieżnym mobilność zbliżoną do czołgów podstawowych.
Lufa długości 52 kalibrów pozwala osiągnąć donośność ponad 40 kilometrów przy strzelaniu zwykłą amunicją. Dla 2S19M1-155 oferowana jest amunicja kalibru 155 milimetrów rosyjskiej produkcji, łącznie z amunicją precyzyjną Krasnopol-M2. Msta-S ma być gotowa do otwarcia ognia w ciągu 30 sekund od zajęcia stanowiska. Według producenta zmodernizowana haubica jest zdolna do zwalczania nie tylko tradycyjnych celów lądowych, ale także celów nawodnych.
Rosoboroneksport zamierza oferować 2S19M1-155 nie tylko stosunkowo zasobnym finansowo krajom Bliskiego Wschodu, pod uwagę brani są także klienci z Afryki i Ameryki Łacińskiej. Główną zaletą Msty-S na tle konkurentów ma być lepsza relacja koszt/efekt.
Zobacz też: Londyn zmienił wymagania dla nowych armatohaubic
(esut.de, janes.com)
