Jeszcze w tym roku okręt desantowy USS Tripoli (LHA 7) typu America zmieni swoją bazę macierzystą z San Diego na wysuniętą bazę amerykańskiej marynarki wojennej w Sasebo w Japonii. Okręt przejmie obowiązki od USS America (LHA 6), który stacjonuje w Sasebo od blisko sześciu lat i niebawem wróci do ojczyzny. Oddelegowanie Tripoli do Kraju Kwitnącej Wiśni ma na celu zwiększenie zaangażowania Waszyngtonu w działalność na Indo-Pacyfiku i wspieranie amerykańskich interesów w regionie.
W komunikacie Sił Nawodnych Floty Pacyfiku możemy przeczytać, że środowisko bezpieczeństwa na Indo-Pacyfiku wymaga, aby US Navy umieściła najbardziej wartościowe okręty na pierwszej linii. Taka postawa umożliwia skrócenie czasu reakcji sił morskich i połączonych grup zadaniowych na kryzysy. Dodano też, że Stany Zjednoczone cenią wkład Japonii w pokój, bezpieczeństwo i stabilność regionu Indo-Pacyfiku oraz jej długoterminowe zaangażowanie i gościnność wobec sił USA tam rozmieszczonych. Oddziały te, wraz ze swoimi odpowiednikami w Japońskich Siłach Samoobrony, tworzą podstawowe zdolności potrzebne do osiągnięcia wspólnych dla Tokio i Waszyngtonu celów strategicznych.
Dziś trzon amerykańskiej floty w Japonii stanowi lotniskowiec USS George Washington (CVN 73) typu Nimitz, który w listopadzie ubiegłego roku zawinął do bazy w Yokosuce. USS America obecnie odbywa patrol wraz z 31. Jednostką Ekspedycyjną Piechoty Morskiej (MEU), stacjonującą na Okinawie. Okręt jest jednostką flagową grupy desantowej szybkiego reagowania, w której skład wchodzą również okręty desantowe USS Rushmore (LSD 47) typu Whidbey Island i USS San Diego (LPD 22) typu San Antonio. Stacjonują one odpowiednio od 2021 i 2024 roku.
Tu nie Netflix – za nic nie trzeba płacić. Jak długo będziemy istnieć, tak długo dostęp do naszych treści będzie darmowy. Pieniądze są jednak niezbędne, abyśmy mogli funkcjonować.
Odkąd rozpoczęliśmy finansowanie Konfliktów przez Patronite i Buycoffee, serwis pozostał dzięki Waszej hojności wolny od reklam Google. Aby utrzymać ten stan rzeczy, potrzebujemy 1700 złotych miesięcznie.
Możecie nas wspierać przez Patronite.pl i przez Buycoffee.to.
Nasze comiesięczne podsumowania sytuacji finansowej możecie przeczytać tutaj.
Sasebo jest również domem dla USS New Orleans (LPD 18) i Green Bay (LPD 20) oraz czterech niszczycieli min typu Avenger. Te ostatnie zostaną jednak w najbliższych latach zastąpione przez LCS-y typu Independence z modułem przeciwminowym.
Warto podkreślić, że nie będzie to pierwsze rozmieszczenie Tripoli na wodach Indo-Pacyfiku. Jednostka rozpoczęła służbę w amerykańskiej flocie w 2020 roku, a już dwa lata później wyruszyła na swój pierwszy rejs operacyjny, testując nową koncepcję użycia okrętów lotniczych. Na pokładzie Tripoli rozmieszczono wówczas dwadzieścia wielozadaniowych samolotów bojowych F-35B Lightning II – najwięcej w historii jakiegokolwiek okrętu (na Queen Elizabeth było ich maksimum szesnaście). Taki sposób użycia okrętu nosi nazwę Lightning Carrier.
258-metrowy USS Tripoli i dwudziestka Lightningów II. To zdjęcie doskonale pokazuje, jak ciasno jest na pokładzie lotniczym przy tak dużej liczbie samolotów.
(US Marine Corps / Sgt. Samuel Ruiz)
Tripoli opuścił wówczas kalifornijską bazę North Island wraz z Lightningami II pochodzącymi z dwóch eskadr liniowych, VMFA-211 „Wake Island Avengers” i VMFA-225 „Vikings”, oraz 1. Eskadry Doświadczalnej (VMX-1). Pierwsze dwie należą do 3. Skrzydła Lotniczego Piechoty Morskiej, a ich bazą macierzystą jest Yuma w stanie Arizona. Na pokładzie znalazło się też miejsce dla trzech śmigłowców MH-60S Seahawk z eskadry HSC-23 „Wildcards”. Ich obecność była (i wciąż jest) niezbędna w celu zabezpieczenia operacji lotniczych, a zwłaszcza podjęcia z wody pilota po ewentualnym katapultowaniu.
Testy prowadzone na Tripoli miały zweryfikować, czy okręty desantowe typu America mogą działać – tu cytat – „w razie potrzeby jako wyspecjalizowane platformy dla samolotów uderzeniowych, zdolne dostarczyć samoloty piątej generacji krótkiego startu i pionowego lądowania tam, gdzie są potrzebne”. Przekładając z pentagońskiego na ludzki: Tripoli jest testowany w roli lotniskowca lekkiego (CVL). Sama koncepcja „lightningowca” ma korzenie właśnie w tym okresie – w wojnie z Irakiem. Na dwóch okrętach desantowych typu Wasp, USS Bataan (LHD 5) i USS Bonhomme Richard (LHD 6), zaokrętowano dwie eskadry samolotów uderzeniowych AV-8B Harrier II, co zyskało obu jednostkom przezwisko „harrierowców” (Harrier carriers).
