Jeszcze w tym roku okręt desantowy USS Tripoli (LHA 7) typu America zmieni swoją bazę macierzystą z San Diego na wysuniętą bazę amerykańskiej marynarki wojennej w Sasebo w Japonii. Okręt przejmie obowiązki od USS America (LHA 6), który stacjonuje w Sasebo od blisko sześciu lat i niebawem wróci do ojczyzny. Oddelegowanie Tripoli do Kraju Kwitnącej Wiśni ma na celu zwiększenie zaangażowania Waszyngtonu w działalność na Indo-Pacyfiku i wspieranie amerykańskich interesów w regionie.
W komunikacie Sił Nawodnych Floty Pacyfiku możemy przeczytać, że środowisko bezpieczeństwa na Indo-Pacyfiku wymaga, aby US Navy umieściła najbardziej wartościowe okręty na pierwszej linii. Taka postawa umożliwia skrócenie czasu reakcji sił morskich i połączonych grup zadaniowych na kryzysy. Dodano też, że Stany Zjednoczone cenią wkład Japonii w pokój, bezpieczeństwo i stabilność regionu Indo-Pacyfiku oraz jej długoterminowe zaangażowanie i gościnność wobec sił USA tam rozmieszczonych. Oddziały te, wraz ze swoimi odpowiednikami w Japońskich Siłach Samoobrony, tworzą podstawowe zdolności potrzebne do osiągnięcia wspólnych dla Tokio i Waszyngtonu celów strategicznych.
Dziś trzon amerykańskiej floty w Japonii stanowi lotniskowiec USS George Washington (CVN 73) typu Nimitz, który w listopadzie ubiegłego roku zawinął do bazy w Yokosuce. USS America obecnie odbywa patrol wraz z 31. Jednostką Ekspedycyjną Piechoty Morskiej (MEU), stacjonującą na Okinawie. Okręt jest jednostką flagową grupy desantowej szybkiego reagowania, w której skład wchodzą również okręty desantowe USS Rushmore (LSD 47) typu Whidbey Island i USS San Diego (LPD 22) typu San Antonio. Stacjonują one odpowiednio od 2021 i 2024 roku.
Dziękujemy, że nas czytasz!
Odkąd rozpoczęliśmy finansowanie Konfliktów przez Patronite i Buycoffee, dzięki hojności Czytelników serwis pozostał wolny od reklam Google. Aby utrzymać ten stan rzeczy, potrzebujemy 1700 złotych miesięcznie.
Możesz nas wspierać przez Patronite.pl i przez Buycoffee.to.
Rozumiemy, że nie każdy może sobie pozwolić na to, by nas sponsorować, ale jeśli wspomożesz nas finansowo, obiecujemy, że Twoje pieniądze się nie zmarnują. Nasze comiesięczne podsumowania sytuacji finansowej można przeczytać tutaj.
Sasebo jest również domem dla USS New Orleans (LPD 18) i Green Bay (LPD 20) oraz czterech niszczycieli min typu Avenger. Te ostatnie zostaną jednak w najbliższych latach zastąpione przez LCS-y typu Independence z modułem przeciwminowym.
Warto podkreślić, że nie będzie to pierwsze rozmieszczenie Tripoli na wodach Indo-Pacyfiku. Jednostka rozpoczęła służbę w amerykańskiej flocie w 2020 roku, a już dwa lata później wyruszyła na swój pierwszy rejs operacyjny, testując nową koncepcję użycia okrętów lotniczych. Na pokładzie Tripoli rozmieszczono wówczas dwadzieścia wielozadaniowych samolotów bojowych F-35B Lightning II – najwięcej w historii jakiegokolwiek okrętu (na Queen Elizabeth było ich maksimum szesnaście). Taki sposób użycia okrętu nosi nazwę Lightning Carrier.
258-metrowy USS Tripoli i dwudziestka Lightningów II. To zdjęcie doskonale pokazuje, jak ciasno jest na pokładzie lotniczym przy tak dużej liczbie samolotów.
(US Marine Corps / Sgt. Samuel Ruiz)
Tripoli opuścił wówczas kalifornijską bazę North Island wraz z Lightningami II pochodzącymi z dwóch eskadr liniowych, VMFA-211 „Wake Island Avengers” i VMFA-225 „Vikings”, oraz 1. Eskadry Doświadczalnej (VMX-1). Pierwsze dwie należą do 3. Skrzydła Lotniczego Piechoty Morskiej, a ich bazą macierzystą jest Yuma w stanie Arizona. Na pokładzie znalazło się też miejsce dla trzech śmigłowców MH-60S Seahawk z eskadry HSC-23 „Wildcards”. Ich obecność była (i wciąż jest) niezbędna w celu zabezpieczenia operacji lotniczych, a zwłaszcza podjęcia z wody pilota po ewentualnym katapultowaniu.
Testy prowadzone na Tripoli miały zweryfikować, czy okręty desantowe typu America mogą działać – tu cytat – „w razie potrzeby jako wyspecjalizowane platformy dla samolotów uderzeniowych, zdolne dostarczyć samoloty piątej generacji krótkiego startu i pionowego lądowania tam, gdzie są potrzebne”. Przekładając z pentagońskiego na ludzki: Tripoli jest testowany w roli lotniskowca lekkiego (CVL). Sama koncepcja „lightningowca” ma korzenie właśnie w tym okresie – w wojnie z Irakiem. Na dwóch okrętach desantowych typu Wasp, USS Bataan (LHD 5) i USS Bonhomme Richard (LHD 6), zaokrętowano dwie eskadry samolotów uderzeniowych AV-8B Harrier II, co zyskało obu jednostkom przezwisko „harrierowców” (Harrier carriers).
