Podczas tegorocznych targów z szeroką gamą produktów pojawiły się firmy polskiego rynku zbrojeniowego, a także Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej. Plan modernizacji technicznej na lata 2013–2022 przyciąga (naturalnie) nie tylko zagraniczne firmy. Poza nowościami lub produktami względnie nowymi pojawiły się również dość zaskakujący eksponat. Mowa oczywiście o czołgu podstawowym T-72, pojeździe, który bardziej nadaje się na wystawę muzealną niż na jedne z największych targów w Europie.
Nie brak również mniej lub bardziej zobowiązujących deklaracji czy umów podpisywanych przez rodzime przedsiębiorstwa. Polska Grupa Zbrojeniowa, największy wystawca Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego, zapowiedziała stworzenie w latach 2015–2030 silnego systemu bezpieczeństwa narodowego. Prezes Wojciech Dąbrowski zapowiedział, że do 2030 roku PGZ znajdzie się w dziesiątce największych firm zbrojeniowych Europy z dwunastoma miliardami złotych dochodu. Filarami wzrostu będą plan modernizacji technicznej polskich sił zbrojnych, rozwój eksportu i rynki cywilne.
T-72, czołg podstawowy polskich Wojsk Lądowych. I tyle. Resztę należy zostawić bez komentarza, dalej może być już tylko lepiej.
PT-91 Twardy. Za prowadzenie skutecznego ognia do pojazdów i siły żywej przeciwnika odpowiada SKO Drawa. System Obra ostrzega załogę o opromieniowaniu wiązką lasera, pancerz reaktywny ERAWA odpowiada zaś za minimalizowanie skutków trafienia pociskami kumulacyjnymi.
Leopard 2A4 z 10. Brygady Kawalerii Pancernej. Plany modernizacyjne tych czołgów do wersji PL sprawiają jednak duże problemy. Obecnie MON jest w fazie negocjacji z Bumarem, który musi przedstawić kooperanta zagranicznego. Obecnie w kolejce ustawiło się trzech: turecki Aselsan z pakietem Leopard NG, Rheinmetall Defence z pakietem MBT Revolution, a także Krauss-Maffei Wegmann GmbH.
Leopard 2A5 to najnowocześniejszy czołg Wojska Polskiego. Obecnie nie ma planów modernizacyjnych tych wozów. Prawdopodobnie będzie można o nich mówić dopiero po zakończeniu będącego w powijakach planu modernizacji Leopardów 2A4.
Wóz Zabezpieczenia Technicznego WZT-3 przeznaczony jest do prac inżynieryjnych na polu walki. Wykonuje prace montażowe za pomocą żurawia TD 50 oraz spawarek: elektrycznej i gazowej. Ponadto udziela pomocy załogom pojazdów bojowych i dokonuje ewakuacji rannych z pola walki.
Scipio czyli słowacka wieża Turra-30 na podwoziu KTO Rosomak. Wieża uzbrojona jest w armatę 2A42 kalibru 30 milimetrów i karabin maszynowy PKT kalibru 7,62 milimetrów. Na wieży zamontowano również pojedynczą wyrzutnię z dwoma przeciwpancernymi pociskami kierowanymi Konkurs. Systemu kierowania ogniem to kamery: telewizyjna i termowizyjna, dalmierz laserowy, system stabilizacji i automatycznego śledzenia celu.
Rosomak M Concept.
Rosomak XP
Wieża belgijskiego CMI Defence Cockerill XC-8 120HP kalibru 120 milimetrów zabudowana na podwoziu KTO Rosomak, czyli Wóz Wsparcia Ogniowego WILK.
Cockerill XC-8 120HP kalibru 120 milimetrów jest kompatybilna ze wszystkimi rodzajami amunicji NATO. Zasięg rażenia: do 5 kilometrów.
KTO Rosomak z zamontowanym Zdalnie Sterowanym Systemem Wieżowym ZSSW-30 uzbrojonym w armatę Mk44 Bushmaster II kalibru 30 milimetrów i karabin maszynowy UKM-2000C kalibru 7,62 milimetra
Nowy moduł bezzałogowy wyposażono w stabilizowane przyrządy obserwacyjno-celownicze dowódcy i działonowego firmy Selex ES. Seryjny pojazd będzie mieć polskie przyrządy optoelektroniczne z PCO S.A. Na szczycie wieży dobrze widoczna osłonięta głowica optoelektroniczna.
Z wieżą ZSSW-30 mają być zintegrowane wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych Spike LR. Właściwie przeszły już testy akceptacyjne. Wszystkie seryjne ZSSW-30 będą dysponowały wyrzutnią z dwoma Spike’ami gotowymi do odpalenia. Armata Mk44 Bushmaster II i system kierowania ogniem mają zostać dostosowane do strzelania amunicją programowalną ABM. Opracowane dla Rosomaków bezzałogowe wieże mają również stanowić uzbrojenie bojowych wozów piechoty Borsuk.
System osłony SSP-1 Obra zawiera ogółem osiem wyrzutni granatów dyspersyjnych kalibru 81 milimetrów, które producent rozmieścił po obu stronach zdalnie sterowanej wieży.
Armatohaubica Kryl kalibru 155 milimetrów na podwoziu kołowym samochodu ciężarowego wysokiej mobilności JelczMoże być transportowana drogą lotniczą. Konstrukcja Kryla opiera się na systemie artyleryjskim ATMOS 2000.
Moździerz samobieżny Rak kalibru 120 milimetrów na podwoziu gąsienicowym. W planie modernizacji technicznej jest zakup ośmiu modułów dywizjonowych po dwanaście moździerzy. W latach 2015–2018 do odbiorcy trafi dziewięćdziesiąt sześć pojazdów tego typu.
W maju zakończyły się testy Raków zarówno na podwoziu gąsienicowym, jak i kołowym. Pierwsze dostawy w 2016 roku.
Rosomak WRT to kołowy transporter opancerzony wykonany na bazie KTO Rosomak w układzie 8×8. Przeznaczony jest do zabezpieczenia działań bojowych oddziałów używających KTO Rosomak. Pojazd wyposażony jest w Zdalnie Sterowany Moduł Uzbrojenia z karabinem maszynowym kalibru 7,62 milimetra.
Armatohaubica Krab z działem kalibru 155 milimetrów na koreańskim podwoziu K9 Thunder w nowym malowaniu. Bezpośrednio po targach pojazd wraz z drugą jednostką tego typu uda się na testy. Po ich pozytywnym zakończeniu wojsko otrzyma sześć wozów seryjnych do końca 2016 roku. Krab dysponuje jednostką ognia 40 pocisków. Po wymianie podwozia zmniejszeniu uległ zasięg z planowanych 650 do około 480 kilometrów.
System przyrządów obserwacyjnych Rosomak WRT został dodatkowo wyposażony w głowicę dzienno-nocną umożliwiająca obserwację dookólną przez mechaników i dzienno-nocną kamerę dla dowódcy do obserwowania obszaru na wprost przed pojazdem. Na wyposażeniu są również gogle noktowizyjne dla wszystkich członków załogi.
Zdolna Do Przerzutu Stacja Radiolokacyjna (oficjalna nazwa producenta) Soła jest wielozadaniowym radarem przeznaczonym do wykrywania i śledzenia celów powietrznych i pocisków artyleryjskich w systemach obrony powietrznej krótkiego (SHORAD) i bliskiego zasięgu (VSHORAD). Soła ma zdolność do wykrywania helikopterów w zawisie. Może śledzić do sześćdziesięciu czterech celów jednocześnie.
Produkt stalowolskiej spółki Mista, czyli Oncilla (nazwę wziął od południowoamerykańskiego drapieżnego kota). Korpus i opancerzenie podstawowe wykonane są ze stali Armstal, jej dostawami zajmuje się Huta Stali Jakościowych ze Stalowej Woli, co jest przykładem maksymalnej polonizacji wozu. Na szczycie pojazdu zdalnie sterowany moduł uzbrojenia z wielkokalibrowym karabinem maszynowym kalibru 12,7 milimetra. Obsługiwany jest przez strzelca całkowicie schowanego w pojeździe.
Wariant Oncilli przeznaczony do działań w ekstremalnym klimacie z temperaturami do 60 stopni Celsjusza. Charakterystyczny dla tej wersji jest szarobłękitny kamuflaż z unikatowym deseniem. Na dachu pojazdu stanowisko strzeleckie typu koszowego z wielkokalibrowym karabinem maszynowym kalibru 12,7 milimetra sprzężonym z celownikiemoptyczno-laserowym.
Wariant Oncilli przeznaczony do działań o charakterze parapolicyjnym i antyterrorystycznym. Uwagę przykuwa wysuwana drabina hydrauliczna do desantowania.
