To już ostatnia część sprawozdania z kieleckiego salonu przemysłu obronnego. Warto przyjrzeć się kilku interesującym produktom polskiego przemysłu obronnego. Zakłady Mechaniczne Tarnów zaprezentowały między innymi przeciwlotniczy system rakietowo-artyleryjski Pilica, a ponadto poinformowały media, że negocjacje dotyczące kontraktu są już na ostatniej prostej. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, umowa zostanie podpisana jeszcze przed zakończeniem roku.
Przedsiębiorstwo z Tarnowa nadal będzie odgrywać wiodącą rolę w projekcie. PSR-A Pilica będzie mieć bardzo wszechstronne zastosowanie, system nadaje się bowiem do niszczenia samolotów i śmigłowców, bezzałogowych środków latających i pocisków manewrujących. Według producenta symetrycznie rozmieszczona bateria jest w stanie chronić obszar o powierzchni 350 kilometrów kwadratowych.
Na targach zadebiutował Rak na podwoziu gąsienicowym, z mocnej strony pokazała się zdolna do przerzutu stacja radiolokacyjna Bystra produkowana przez PIT-RADWAR S.A, zdobywając jednego z tegorocznych DEFENDER-ów. Warszawska spółka pochwaliła się również artyleryjskim systemem przeciwlotniczym z armatą Oerlikon KDA kalibru 35 milimetrów, niejako następcą przeciwlotniczego zestawu artyleryjskiego Loara. Realizowany od 2011 roku projekt „Bateria przeciwlotnicza z armatami kalibru 35 milimetrów” jest propozycją dla programu pozyskania przeciwlotniczych zestawów artyleryjskich Noteć.
Radmor S.A., wchodząca w skład WB Group, pokazała rodzinę radiostacji programowalnych COMP@N – produkt bardzo perspektywiczny i dalej rozwijany. Dużą powierzchnię wystawową zajmowały Wojska Specjalne, prezentujące szeroką gamę produktów, począwszy od uzbrojenia i wyposażenie indywidualnego, a na pojeździe minoodpornym M-ATV kończąc.
Przeciwlotniczy system rakietowo-artyleryjski PSR-A Pilica to zestaw przeciwlotniczy bardzo krótkiego zasięgu, przeznaczony do obrony wyizolowanych obszarów, w tym baz wojskowych. Bateria systemu obejmuje sześć przeciwlotniczych zestawów rakietowo-artyleryjskich ZUR-23-2SP Jodek, skomputeryzowane i mobilne stanowisko dowodzenia (wraz z konsolą dowódcy), mobilną trójwspółrzędną stację radiolokacyjną Soła, dwa wozy amunicyjne i dwa transportowe oraz sześć ciągników artyleryjskich. Wszystkie elementy połączone są systemem łączności światłowodowej (o zasięgu do 5 kilometrów) i radiowej.
Przeciwlotniczy Zestaw Rakietowo Artyleryjski ZUR-23-2SP to unowocześniony artyleryjski ciągniony zestaw przeciwlotniczy ZU-23-2. Podwójne działko kalibru 23 milimetry cechuje się szybkostrzelnością teoretyczną 2000 strzałów na minutę, może prowadzić ogień na odległość do 3 kilometrów. Uzupełnieniem są dwa przeciwlotnicze pociski rakietowe Grom o zasięgu 5,5 kilometra.
Stabilizowana głowica optoelektroniczna GOT-1 wyposażona jest w dzienno-nocną kamerę odpowiadającą za obserwację, wykrywanie i identyfikację celów. Charakteryzuje się autonomią pracy w stosunku do uzbrojenia. Dzięki kamerom telewizyjnym i termowizyjnym oraz dalmierzowi laserowemu pojedynczy ZUR-23-2SP Jodek może prowadzić ogień samodzielnie. Poza tym każdy zestaw jest również wyposażony w system ostrzegający przed opromieniowaniem wiązką lasera.
Samobieżny przeciwlotniczy zestaw rakietowy bardzo krótkiego zasięgu Poprad przeznaczony jest do zwalczania celów powietrznych poruszających się z dużą prędkością i manewrujących. System pozwala na neutralizację obiektów latających na wysokości od 10 do 3500 metrów w odległości od 500 do 5500 metrów. Zestaw umieszczono na podwoziu Żubra-P. W czasie transportu moduł bojowy chowany jest do wnętrza zamykanej skrzyni ładunkowej.
Moduł bojowy Poprada umieszczono na specjalnym stanowisku podnoszonym i opuszczanym hydraulicznie. W jego skład wchodzi głowica optoelektroniczna i cztery wyrzutnie przeciwlotniczych pocisków rakietowych krótkiego zasięgu Grom (umieszczone po obu stronach głowicy). Pracuje w trybie dookólnym, kąt podniesienia zawiera się w granicach od –10 do +70 stopni.
Propozycja modernizacji pojazdów Bergepanzer 2, której celem jest sprostanie obsłudze czołgów Leopard 2A4, 2A5 i 2PL. Podstawowe zmiany obejmą wydłużenie żurawia z udźwigiem 30 ton, zastosowanie mocniejszej wyciągarki podstawowej (o sile uciągu 35 ton) i pomocniczej (1,5 tony). Z przodu pojazdu ma zostać zamontowany nowy lemiesz. Zwiększona zostanie moc silnika (do 700 koni mechanicznych), pojazd będzie miał masę własną 44,5 tony i poruszał się będzie z prędkością 62 kilometrów na godzinę. Do tego standardu mają zostać unowocześnione wszystkie Bergepanzery 2.
Moździerz samobieżny Rak w wersji na Lekkim Podwoziu Gąsienicowym. Oprócz kołowych Raków, które służyć będą w pododdziałach obok Rosomaków, Huta Stalowa Wola prezentuje cięższą wersję na potrzeby służby wraz z czołgami i bojowymi wozami piechoty.
Uzbrojenie obu Raków jest podobne: składa się na nie armata kalibru 120 milimetrów i dodatkowo karabin maszynowy UKM 2000D z celownikiem Bazalt, komputer balistyczny z systemem kierowania ogniem, dzienno-nocny system obserwacji dookólnej, celownik optoelektroniczny z dalmierzem laserowym z zasięgiem do 10 kilometrów. Do samoobrony służą wyrzutnie granatów dymnych kalibru 81 milimetrów i układ ostrzegający o opromieniowaniu wiązką laserową.
Trójwspółrzędny radar średniego zasięgu TRS-15M jest wykorzystywany do uzupełniania luk w pokryciu radiolokacyjnym i jako dostarczyciel informacji dla systemów kierowania i dowodzenia. Współrzędne celów powietrznych są określane na trzy sposoby: za pomocą metody monoimpulsowej, przy użyciu wiązki wachlarzowej w elewacji i skanowania mechanicznego w azymucie. Antena obraca się z prędkością 6 lub 12 obrotów na minutę. Zasięg wynosi do 240 kilometrów w przypadku celów o dużej skutecznej powierzchni odbicia. Maksymalna liczba śledzonych tras to 255.
Radar TRS-15 składa się z dwóch zasadniczych jednostek: antenowej i wskaźnikowej. Transportowane na podwoziach samochodu ciężarowego z zaczepami ISO 6. Uzupełnieniem są dwa agregaty zasilające. System antenowy jest rozwijany w czasie krótszym niż 20 minut przez trzyosobową załogę. Radar może wspomagać nabrzeżne systemy rakietowe po dodaniu kanału morskiego.
Zdolna Do Przerzutu Stacja Radiolokacyjna Soła to wielozadaniowy trójwspółrzędny radar pracujący w paśmie S przystosowany do wykrywania i wskazywania celów powietrznych w systemach krótkiego i bardzo krótkiego zasięgu. Zamontowany jest na pojeździe Żubr-P. Załogę stanowią dwie osoby: kierowca i dowódca/operator. Radar przeznaczony jest do wykrywania szybko poruszających się celów powietrznych, ale dzięki temu, że jest w stanie wykryć obracające się łopaty wirników, może lokalizować również śmigłowce. F-16 czy MiG-29 mają być wykrywane w odległości od 1,5 do 40 kilometrów i na wysokości od 1,5 do 8 kilometrów.
Kolejny produkt PIT-RADWAR: artyleryjski system przeciwlotniczy z armatą Oerlikon KDA kalibru 35 milimetrów o szybkostrzelności teoretycznej 550 strzałów na minutę. Dysponuje zdolnością zwalczania celów na odległość do 5 kilometrów i wysokości 3,5 kilometra. Armata tego typu może strzelać amunicją programowalną.
Armaty oferowane są w dwóch dwóch wersjach. Ta z głowicą optoelektroniczną ma możliwość samodzielnego zwalczania celów w trybie autonomicznym. System przeznaczony jest do wykorzystania przez marynarkę wojenną, ale może służyć również w wojskach lądowych i lotniczych.
Wóz kierowania ogniem WG-35 na pojeździe terenowym Żubr-P. Głównym wyposażenie jest hydraulicznie podnoszona głowica optoelektroniczna wyposażona w kamerę termowizyjną III generacji i telewizyjną, dalmierz laserowy o wysokiej częstotliwości pomiaru i interrogator IFF (identyfikacja swój-obcy).
Firma Techno Marine pokazała polską konstrukcję łodzi specjalnie zaprojektowanej do patrolowania i zabezpieczenia w trudnych warunkach rzecznych. River Chaser została zaprezentowana w wariancie TMR-9 o długości kadłuba 9 metrów. Oprócz niego występują również łodzie z kadłubem liczącym 7 i 11 metrów.
Radiolokacyjny system rozpoznania artyleryjskiego Liwiec. Głowica radiolokacyjna umieszczona jest na trzyosiowym podwoziu Jelcza. Głównym zadaniem Liwca jest wspomaganie walki z artylerią wroga. System umożliwia automatyczne wykrywanie i śledzenie wielu celów takich jak pociski moździerzowe, armatnie i rakietowe. Poza tym odpowiada za określenie położenia pojedynczych stanowisk i ich ugrupowań, określanie współrzędnych punktu upadku pocisku, dostarczanie danych do zautomatyzowanych zestawów kierowania ogniem.
M1043A2 HMMWV znany pod polskim kryptonimem Tumak-2. Pojazd wyposażony jest w stanowisko strzeleckie z osłonami, uzbrojone w wielkokalibrowy karabin maszynowy WKM-B kalibru 12,7 milimetra z jednostką ognia 2000 sztuk amunicji. Szybkostrzelność teoretyczna wynosi 800 strzałów na minutę, donośność 3,8 kilometra.
Karabin maszynowy Browning M2 kalibru 12,7 milimetra. Broń zamontowana na stanowisku strzeleckim jest skuteczna na dystansie do dwóch kilometrów. Szybkostrzelność teoretyczna wynosi 550 strzałów na minutę.
Pojazd minoodporny MRAP typu M-ATV (All-Terrain Vehicle). W 2015 roku polskie Wojska Specjalne otrzymały 45 takich pojazdów. Napędzane są silnikiem wysokoprężnym Caterpillar C7 7200 cm³ o mocy 370 koni mechanicznych. Poruszają się z maksymalną prędkością 105 kilometrów na godzinę, ich zasięg wynosi 500 kilometrów. Masa własna to 12,5 tony, całkowita – 14,7 tony. Pojazd zapewnia ochronę według normy STANAG 4569 na poziomie 4a, chroniąc przed skutkami wybuchu pod kołem miny o masie do 10 kilogramów trotylu.
Stanowisko strzeleckie może być uzbrojone w karabin maszynowy M240 kalibru 7,62 milimetra, karabin maszynowy Browning M2 kalibru 12,7 milimetra (na zdjęciu) lub granatnik Mk 19 kalibru 40 milimetrów. Ciekawostką jest, że koncern Oskosh Defense w lutym ubiegłego roku przeprowadził pierwsze próby strzeleckie działka M230LF kalibru 30 milimetrów, zmodyfikowanej wersji będącego na uzbrojeniu śmigłowców AH-64 Apache. Platformę testową stanowił zdalnie sterowany moduł uzbrojenia wyposażony w układ stabilizujący zapewniający większą celność, gdy pojazd jest w ruchu.
Kamera termowizyjna KLW-1R Asteria prezentowana przez PCO S.A. znajduje się na wyposażeniu modyfikowanych czołgów PT-91 Twardy i jest oferowana dla Rosomaków. Asteria dysponuje chłodzonym detektorem III generacji, dzięki któremu uzyskuje się obraz wysokiej jakości i zwiększenie zasięgu obserwacji. Operator może prowadzić obserwację w szerokim lub wąskim polu widzenia, wykrywając obiekty odpowiednio w odległości 4,7 i 12 kilometrów.
Spółka Radmor S.A. pokazała rodzinę radiostacji programowalnych COMP@N: H07, H08 i H09. Wszystkie urządzenia mają te same wymiary, masę (radiostacja wraz z baterią i anteną ważą mniej niż kilogram) i mają wbudowany odbiornik GPS. Radiostacja Comp@n H07 może być wykorzystywana przez żołnierzy jako podstawowy i indywidualny środek łączności, a poza tym może być montowana w pojazdach i jako pomocniczy środek łączności w bazach wojskowych.
