|
Pistolet ten zaprojektował Fiodor W. Tokariew, początkowo rusznikarz, a następnie dyrektor kilku wytwórni i autor kilku udanych konstrukcji broni. Jego pistolet powstał w późnych latach 20, a w 1933 roku wszedł na wyposażenie armii rosyjskiej jako Tuła-Tokariew 1930, czyli w skrócie TT-30 (w mieście Tuła znajdowała się wytwórnia, w której powstał pistolet).
W zasadzie działanie tej konstrukcji przypominało pistolet Browninga, budowa zaś była podobna do pistoletu Colt M1911. Zmianie uległy jedynie elementy odpowiedzialne za zwiększenie niezawodności oraz części nastręczające trudności w procesie produkcji i przy naprawie, np. urządzenie spustowo-uderzeniowe zostało umieszczone w osobnym module.
|
|
|
|
Pistolet nie posiadał bezpiecznika (zabezpieczenia), jedyną możliwością ochrony przed przypadkowym strzałem było częściowe odciągnięcie kurka.
W 1933 pistolet poddany został dalszym modyfikacjom: zamiast dwóch rygli łączących lufę z zamkiem zastosowano dwa pierścienie okalające lufę. Co prawda działanie zamka nie zmieniło się, lecz teraz zarówno rygle, jak i sama lufa mogły być wykonywane w prostszy sposób, co usprawniało proces produkcji. Ta wersja pistoletu znana jest pod nazwą TT-33.
Pistoletów Tokariewa używano w ZSRR oraz w krajach satelickich.
Po zakończeniu II wojny światowej produkowano je w kilku krajach, w tym także w Polsce.
|
|