Składowane od ponad dwóch lat w garnizonie Parola czołgi typów T-54 i T-55 prawdopodobnie powędrują do Wietnamu. Sprzedaż tych czołgów Wietnamczykom jest uzasadniona tym, że Finalandii opłacałoby się oddać te czołgi za darmo, gdyż zezłomowanie ich zgodnie z normami Unii Europejskiej byłoby bardzo kosztowne. Natomiast również Wietnam byłby zadowolony z tej dostawy, gdyż te czołgi, niemajace praktycznie zastosowania na współczesnym polu walki, i tak wzmocnią pozycje militarną Wietnamu w regionie, ponieważ potencjalni przeciwnicy i tak dysponują gorszym sprzętem. Dodatkowo współpraca między oby dwomna krajami kwitnie. W latach '90 Finlandia wysłała do wietnamu dużą partię części zamiennych do MiG-21bis.

Jak co roku w marcu przeprowadzono dwudniową odprawę, której celem była ocena dokonań roku poprzedniego i wyznaczenie ogólnych na najbliższą przyszłość. Omawiano sprawy organizacyjne, techniczne, socjalne i kadrowe. Chwalono się rozpoczętymi programi modernizacji technicznej, czyli Leopardami, Hummvee, Rosomakami, Spike'ami, samolotami transportowymi C-295M i M28 Bryza, a także zakończonyn transferem Kobbenów. Podkreślano stały wzrost nakładów na zakupy i remonty sprzętu (w 2005 pójdzie na ten cel 17% procent budżetu obronnego).
Ważną omawianą kwestią związaną z funkcjonowaniem armii jest obecność polskich żołnierzy poza granicami kraju. W Iraku nasz udział planuje się zakończyć na szóstej zmianie, czyli mniej więcej w połowie przyszłego roku. W zamian zobowiązaliśmy się wysłać do Afganistanu w 2007 r. kwaterę Wielonarodowego Korpusu Północ-Wschód jako dowództwo IX. zmiany PKW. W Wojskach Lądowych, po okresie przejściowym, znów każda z dywizji bedzie miała w swoim składzie po trzy brygady, a to oznacza likwidację czterech z obecnie istniejących. Reorganizacja czeka lotnictwo tego rodzaju sił zbrojnych, a to za sprawą stopniowego wycofywania z eksploatacji śmigłowców Mi-24D i Mi-2. Zaowocuje to likwidacją 49. pśb w Pruszczu Gdańskim.
W siłach Powietrznych ważne będzie utworzenie dowództwa 3. Brygady Lotnictwa Transportowego we Wrocławiu i 14. eskadry lotnictwa transportowego w Powidzu. Ta druga będzie macierzystą jednostką Herkulesów, które pojawią się w przyszłym roku. Przyszły rok ponadto upłynie pod znakiem rozstania się z dowództwami Korpusu Obrony Powietrznej. Z pomniejszych zmian należy odnotować plany dyslokacji części dywizjonów rakietowych z zestawami Newa-SC, które z nieetatowych baz rakietowych trafią na lotniska wojskowe.
W Marynarce Wojennej najważniejsza zmianą jest prawie całkowita likwidacja garnizonu helskiego oraz znaczne ograniczenie stałej obecności jednostek pływających w porcie w Kołobrzegu.
Część ewentualnych zmian w strukturach, liczebności i wyposażeniu, dowódcy rodzajów wojsk uzalezniają częściowo od wyników prac uruchomionego w tym roku Strategicznego Przeglądu Obronnego. Niechęć do podawania szczegółów realizacji planu na kolejne lata wynika ponadto z ogólnego charakteru pewnych jego zapisów, zwłaszcza dotyczących lat 2007-2010.

11 marca 2005 r. Pierwszy Lord Admiralicji Alan West, położył stępkę pod trzecią jednostkę typu Astute - HMS Artful. Wraz z bliźniaczymi Astute i Ambush, stanowi pierwszą serię tak zwanych Batch 1, wielozadaniowych atomowych okrętów podwodnych, zamówionych w 1997 r. w BAE Systems Marine Ltd. za kwotę 3,5 mld funtów. Okręty buduje stocznia w Barrow-in-Furness. Prototyp ma osiągnąć gotowość operacyjną na poczatku 2009 r. Brytyjskie Ministerstwo Obrony zamierza także zamówić drugą serię, złożoną z trzech okretów, jednak do tej pory nie podpisało kontraktu. Nie jest wykluczone, że seria zostanie wydłużona do ośmiu jednostek, by wypełnić lukę po wycofaniu ostatnich jednostek Trafalgar, które zaplanowano na rok 2020.

Egipskie zakłady SAkr opracowały i wprowadziły do produkcji rodzinę 122 mm niekierowanych artyleryjskich pocisków rakietowych. Jest wśród nich wersja o zasięgu zwiększonym do 45 km. Pociski mogą być wystrzeliwane nie tylko z produkowanych w Egipcie wyrzutni, ale również z innych wyrzutni tego kalibru, bedących klonami popuklarnych na całym swiecie sowieckich BM-21.Standartowymi oryginalnymi pociskami są 9M28 o maksymalnym zasięgu 10,8 km i 9M22U/9M22M o zasięgu 20km. Egipskie SAkr-10 i SAkr-45 mają paliwo o innym składzie i proste stateczniki. SAkr-10 jest produkowany wyłącznie z głowicą odłamkowo-burzącą, pozostałe mają głowice kastetowe. SAkr-10 ma zasieg maksymalny 11 km, a SAkr-18 20 km z głowicą odłamkowo-burzącą oraz 17 km z kastetową. Dalekonośny SAkr-36 osiąga odpowiednio 36 i 31 km, a najnowszy produkt, SAkr-45 45 i 42 km. Głowice kasetowe przenoszą pociski z kulmulacyjną głowicą przeciwpancerną, skuteczną nie tylko w niszczeniu pancerzy górnych pojazdów pancernych, ale również wysoce efektywną w zwalczaniu nieosłoniętej siły żywej. SAkr-18 i SAkr-45 mieszczą 72 podpociski, a SAkr-36 ma ich 98.
Nowe pociski o zwiększonej donośności do BM-21 oferuje ostatnio wielu producentów, ale SAkr twierdzi, że tylko on ofruje pociski o zasięgu do 45 km. Firma ma w swym katalogu również wyrzutnie: od przenosnych jednorurowych, po 30-prowadnicowe, montowane na samochodach.

3 marca w zakładach Boeinga w St. Louis oblatano pierwszy samolot F-15K, przeznaczony dla Hankook Kong Goon (HKG, Sił Powietrznych Korei Południowej). Załogę stanowił Joe Felock oraz operator uzbrojenia Rick Junkin. W locie osiągnięto prędkość Ma=2 i sprawdzono działanie instalacji podstawowych i rezerwowych oraz przeprowadzono próbę wyłączenia i włączenia silników.
F-15K posiada nowy komputer pokładowy, zastępujący dotychczas stosowane: komputer główny i jednostki sterujące prezentacją danych. W kabinie zamontowane są wielofunkcyjne wskaźniki ciekłokrystaliczne. Struktura płatowca F-15K została wzmocniona. Wyposażenie stanowi stacja radiolokacyjna AN/APG-63(V)1 z możliwością modernizacji do standartu z anteną ze skanowaniem elektronicznym, nahełmowy układ wskazywania celów JHMCS i system uzbrojenia pozwalający na przenoszenie bomb JDAM, pocisków powietrze-woda, powietrze-ziemia AGM-84D Harpoon Block II i AGM-84E SLAM-ER, a także powietrze-powietrze AIM 120C AMRAAM i AIM-9X Sidewinder, zmodernizowany układ zakłóceń aktywnych AN/ALQ-135M oraz urządzenie ostrzegajace o opromieniowaniu AN/ALR-56C(V)1.
HKG otrzymają razem z samolotami także pięć zasobników AN/AWW-13 z łączami do przesyłania danych korygujących lot pocisków SLAM-ER - Korea Płd. jest pierwszym zagranicznym odbiorcą tego zasobnika. Odpalenia SLAM-ERa z pokładu F-15K zaplanowano na początku przyszłego roku. F-15K może przenosić do pięciu SLAM-ERów i zasobnik AM/AFWW-13. F-15K bedą także przenosić zasobniki celowniczo-nawigacyjne LANTIRN.
Po trzech katastrofach koreańskich F-16 wyposażonych w silniki Pratt&Whitney F100-PW-220, dowództwo HKG postanowiło wybrać jako napęd F-15K silniki General Electric F100-GE-129, które bedą częściowo produkowane w Korei na licencji. Amerykanie dostarczą Koreańczykom 48 maszyn wraz z uzbrojeniem. Dostawy F-15K rozpoczną się w bieżącym roku i potrwają do sierpnia 2008 r. Wartość kontraktu wynosi 4,46 mld USD.

Rosjanie oferują Indiom modernizację samolotów szturmowych MiG-27M, polegającą na montażu w nich silników AL-31F serii 30S. Zakład Salut w Moskwie przygotował demonstrator takiej modernizacji. Generalny dyrektor RSK MiG, Aleksiej Fiodorow, uważa podpisanie kontraktu za "bardziej prawdopodobne", gdyż jest to zmiana, która znacząco poprawia własności samolotu. Silnik jest nieporównalnie nowocześniejszy od obecnego R29B-300 oraz - co niemniej ważne - jest produkowany w Indiach na licencji dla Su-30MKI. Rosjanie propobnują też utylizację zdjętych silników R29B-300 i wykorzystanie ich jako naziemnych stacji energetycznych o mocy 20 MW.