Rozpoczęły się dostawy transporterów opancerzonych Arma 6 × 6 dla estońskich wojsk lądowych (Maavägi). Dyrektor generalny spółki Otokar İbrahim Aykut Özüner stwierdził w wywiadzie dla agencji Anadolu, że dostawy przebiegają zgodnie z harmonogramem. Zgodnie z kontraktem o wartości 130 milionów euro podpisanym w 2023 roku dostawa miała rozpocząć się w drugiej połowie 2024 roku i zakończyć w roku następnym.
Przed przekazaniem transporterów obowiązkowo należało przeprowadzić dla grupy żołnierzy kurs szkoleniowy z zakresu eksploatacji i konserwacji. Po powrocie do Estonii stanowią oni dobry materiał na instruktorów i będą prowadzić dalsze szkolenia dla szerszych grup żołnierzy i mechaników.
Estońskie ministerstwo obrony podpisało w październiku 2023 roku dwa kontrakty z tureckim sektorem zbrojeniowym. Ich przedmiotem stała się dostawa łącznie 224 kołowych pojazdów opancerzonych za kwotę 200 milionów euro. Dodatkowo przedstawiciele resortów obrony podpisali list intencyjny o współpracy przemysłu obronnego Estonii i Turcji, a także umowę o współpracy między Estońskim Państwowym Ośrodkiem Inwestycji w Obronność (RKK) a turecką Agencją Przemysłu Obronnego (SSB), zabezpieczającą eksploatację zakontraktowanych pojazdów oraz przewidującą wspólne szkolenia i prace rozwojowe.
Na podstawie tych umów estońskie wojska lądowe począwszy od końca 2024 roku miały otrzymywać transportery opancerzone Arma 6 × 6 i lekkie pojazdy Nurol Makina NMS w układzie 4 × 4. Nowe wozy wejdą na wyposażenie głównie 2. Brygady Piechoty (2. jalaväebrigaad) z koszarami w Sirgu – dotychczas niedysponującej pojazdami opancerzonymi – w ramach jej przeobrażenia w brygadę zmotoryzowaną. Oprócz tego część pojazdów zasili 1. Brygadę Piechoty z dowództwem w Tapa, która de facto jest brygadą zmotoryzowaną, oraz Centrum Unieszkodliwiania Niewybuchów podlegające pod zarząd ratownictwa (Päästeamet). Mniejsze pojazdy mają pełnić między innymi funkcję wozów dowodzenia czy rozpoznawczych.
Odkąd rozpoczęliśmy finansowanie Konfliktów przez Patronite i Buycoffee, serwis pozostał dzięki Waszej hojności wolny od reklam Google. Aby utrzymać ten stan rzeczy, potrzebujemy 1700 złotych miesięcznie.
Możecie nas wspierać przez Patronite.pl i przez Buycoffee.to.
Rozumiemy, że nie każdy może sobie pozwolić na to, by nas sponsorować, ale jeśli wspomożecie nas finansowo, obiecujemy, że Wasze pieniądze się nie zmarnują. Nasze comiesięczne podsumowania sytuacji finansowej możecie przeczytać tutaj.
– To ważne wzmocnienie zdolności, szczególnie dla jednostek piechoty i systemu dowodzenia naszej dywizji – powiedział wówczas generał Veiko-Vello Palm, dowódca dywizji stanowiącej zasadniczy związek bojowy wojsk lądowych. – Dostarczone pojazdy opancerzone zwiększą przeżywalność naszych jednostek i pozwolą na większą elastyczność w ich rozmieszczeniu.
Army szykowane są jako następcy kołowych transporterów opancerzonych rodziny Sisu Pasi. W estońskich wojskach lądowych służy 56 XA-180 i 80 XA-188. Te pierwsze Estończycy chcą wycofać do 2030. Co do tych drugich plany są bardziej dalekosiężne – mają być zmodernizowane i służyć nawet do 2048 roku. W grudniu 2021 roku RKK przedłużyło umowę z rządem, zgadzając się na dalsze zapewnianie obsługi technicznej, napraw, modyfikacji i dostawy części zamiennych dla obu typów. Czas trwania tego porozumienia to siedem lat, a po jego upływie Tallinn będzie musiał zdecydować co zrobić ze starszym z tych dwóch typów.
![](https://www.konflikty.pl/wp-content/uploads/2025/01/patria-6x6-lotwa-640x360.jpg)
Uroczystość przekazania co najmniej pięciu transporterów Patria 6 × 6 Siłom Zbrojnym Łotwy,
(Ministerstwo Obrony Łotwy)
Warto też przypomnieć, że wiosną 2020 roku Estonia przystąpiła do łotewsko-fińskiego programu transportera opancerzonego, ale bardzo szybko się z niego wycofała i poszła własnymi ścieżkami. Pierwsza partia kołowych transporterów opancerzonych Patria 6 × 6 trafiła na Łotwę już w drugiej połowie 2021 roku. Były to wozy z fińskiej linii produkcyjnej przeznaczone na testy. Pierwsze egzemplarze wyprodukowane w kraju łotewskie siły zbrojne odebrały 5 sierpnia 2024 roku.
Po ceremonii w łotewskiej bazie wojskowej Ādaži niedaleko Rygi pojazdy oddano żołnierzom z 3. Łatgalskiej Brygady Gwardii Narodowej. Wówczas można było się doliczyć jedynie pięciu pojazdów. W oficjalnych informacjach nie wskazywano, ile konkretnie pojazdów przekazano wojsku. Wiemy, że ministerstwo obrony Łotwy zamówiło w 2021 ponad 200 pojazdów. Wszystkie mają trafić do służby do 2029 roku.
![](https://www.konflikty.pl/wp-content/uploads/2025/01/patria-6x6-1.jpg)
Pierwsze zamówienie Finów opiewało na 91 wozów. W styczniu 2024 roku sięgnęli po kolejne 40 z 70, które zawierała opcja z kontraktu podstawowego, fot. Patria Oyj
Uczestnikiem międzynarodowego programu Common Armoured Vehicles System (CAVS) są Finlandia, Łotwa, Szwecja i Niemcy. Bundeswehra szacuje swoje zapotrzebowanie na około 900 pojazdów. Patria 6 × 6 w tym roku oficjalnie stała się następcą kołowego transportera opancerzonego TPz 1 Fuchs. Trzy pozostałe państwa – z wyjątkiem naszego zachodniego sąsiada – zamierzają zakupić łącznie 760 transporterów. Najwięcej (400) chce nabyć Szwecja. Ponad 200 ma trafić do łotewskich sił zbrojnych, a 160 odbiorą Finowie. 17 kwietnia 2023 Sztokholm złożył zamówienie na dwadzieścia wozów, które w służbie tamtejszych wojsk lądowych otrzymają lokalne oznaczenie Pansarterrängbil 300.
Przy okazji rozpoczęcia dostaw Arm na północ Europy wypada przyjrzeć się jeszcze jednemu aspektowi. Tureckie przedsiębiorstwa oprócz szturmu na Afrykę oraz pewnych kroków w Ameryce Południowej i Azji zdecydowanie stąpają na gruncie europejskim. W przypadku wojsk lądowych nie tylko Aselsan czy Roketsan pojawia się na ustach komentatorów. Zdecydowanie postępuje właśnie Otokar. Kolejnym kamieniem milowym w Europie stało się bowiem utworzenie nowej fabryki w Rumunii, z którą firma podpisała umowę na 1059 kołowych pojazdów opancerzonych Cobra II 4 × 4.
Większość ma powstać w rodzimym przemyśle zbrojeniowym i do tego będzie właśnie służyć pierwsza fabryka Otokara w Europie. Zapewnieniu udziału rumuńskiego przedsiębiorstw Romtechnica wraz z przeniesieniem zdolności produkcyjnych ma zapewnić terminowe zrealizowanie dostaw.