Blue Angels pożegnali Hornety

Zespół demonstracyjny lotnictwa amerykańskiej marynarki wojennej – Blue Angels – wykonał wczoraj ostatni pokaz na samolotach F/A-18C/D Hornet. Lotnicy przelecieli o zachodzie słońca w ciasnej formacji nad swoją macierzystą bazą lotniczą i miastem Pensacola na Florydzie, kończąc w ten sposób dziesięcioletnią przygodę z myśliwcami w tej wersji.

W sezonie 2021, już siedemdziesiątym piątym w swojej historii, Blue Angels będą latali na samolotach F/A-18E/F Super Hornet. Treningi ruszą w styczniu w bazie El Centro w południowej Kalifornii. Debiut zaplanowano na kwiecień – podczas pokazów NAS Jax Air Show w bazie Jacksonville na Florydzie, gdzie Blue Angels narodzili się w roku 1946. Występowali wówczas na myśliwcach Grumman F6F-5 Hellcat. Odświeżonym Błękitnym Aniołom będzie towarzyszył również Fat Albert w nowym, brytyjskim, wcieleniu w wersji C-130J.

Przymiarki do modernizacji floty zespołu trwały od kilku lat. Ostatecznie decyzję podjęto w grudniu 2015 roku, ale na kontrakt na modyfikację Super Hornetów dla Blue Angels trzeba było jeszcze czekać ponad dwa lata. Ostatecznie zdecydowano, że prace przejdzie osiemnaście maszyn z wczesnych serii produkcyjnych, uznanych za niezdatne do służby bojowej ze względu na brak pełnego wyposażenia.

(US Navy)

Przebudowa tych osiemnastu egzemplarzy do celów pokazowych kosztowała około 90 milionów dolarów. Oprócz takich oczywistości jak instalacja wytwornic dymu i demontaż działka M61A2 w Super Hornetach zmodyfikowano między innymi oprogramowanie komputera kontroli lotu, tak aby ułatwić pilotom utrzymywanie ciasnych formacji w dużo większych i cięższych maszynach.

Nowy program występów musi także uwzględnić inne właściwości lotne Super Horneta (najprostszy przykład: maksymalny czas lotu odwróconego to 40 sekund, podczas gdy w F/A-18C – 60 sekund). Ma też pozwolić na zmniejszenie obciążeń struktury płatowca, co zarazem pociągnie za sobą skrócenie długości poszczególnych występów. Dotąd pełna wiązanka trwała czterdzieści dwie minuty.

Blue Angels rozpoczęli loty na najwcześniejszej wersji Hornetów – F/A-18A/B – w 1986 roku, po odesłaniu na emeryturę A-4F Skyhawków II. W 2010 roku, po rekordowych dwudziestu czterech latach, przesiedli się na F/A-18C/D.