MSPO: Amunicja krążąca StingFly i DragonFly

W czasie targów MSPO 2020 Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia z Zielonki, którego zadaniem jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w zakresie sprzętu wojskowego, zaprezentował dwa rodzaje dronów bojowych: StingFly i DragonFly. Pierwszy ma układ samolotu, drugi jest quadrokopterem.

StingFly

StingFly to amunicja krążąca przeznaczona do zwalczania szerokiej gamy celów i możliwa do użycia przez jednego żołnierza. Kluczowym komponentem jest opracowana w WITU kamera śledząca z procesorem, która przechwytuje, analizuje i kieruje lotem do celu nawet w warunkach zakłócania łączności radiowej i systemów geolokalizacyjnych. Możliwe jest nadzorowanie kilku StingFly’ów przez jednego operatora, który może przydzielać poszczególnym egzemplarzom zadania rozpoznawcze i bojowe lub wykorzystywać je jako przekaźniki komend radiowych do systemów będących poza zasięgiem nadajnika operatora.

Maksymalny zasięg wynosi 15 kilometrów, pułap operacyjny – 300 metrów nad poziomem ziemi, a praktyczny – 2000 metrów nad poziomem morza. Prędkość przelotowa to 100 kilometrów na godzinę. Maksymalna masa startowa nie przekracza 6 kilogramów. Start odbywa się z zasobnika pirotechnicznego przenoszonego w plecaku przez jednego żołnierza. Jeśli StingFly był wykorzystany jako maszyna zwiadowcza, istnieje możliwość jego odzyskania dzięki lądowaniu na spadochronie. Ładunek bojowy stanowi jedna z głowic rodziny GX-1 (o których poniżej).

DragonFly

Quadrokopter DragonFly został opracowany z myślą o działaniach w terenie zurbanizowanym. Może być wyposażony w kamerę dzienną lub termowizyjną, umożliwiającą prowadzenie działań w nocy. Dzięki funkcji śledzenia celu można wykonać atak nawet po utracie łączności z operatorem. System kierowania jest kompatybilny ze StingFly’em, więc jeden operator może kierować grupą wielu maszyn obu rodzajów jednocześnie, co daje mu większe możliwości taktyczne.

DragonFly ma masę startową do 5 kilogramów. Zasięg wynosi 10 kilometrów, a długotrwałość lotu – 20 minut. Również w tym wypadku ładunek bojowy stanowią głowice serii GX-1. System jest obsługiwany przez jednego żołnierza.

DragonFly
(Maciej Hypś, Konflikty.pl)

Rodzina głowic GX-1

Głowice serii GX-1 są przeznaczone do uzbrajania bezzałogowych systemów powietrznych klasy mini. Są przeznaczone dla StingFly’a i DragonFly’a, ale mogą być zintegrowane również z innymi typami nosicieli. Wszystkie głowice tej serii są wyposażone w układ zabezpieczający SA (Save-Arm) z możliwością wielokrotnego uzbrajania i rozbrajania, w tym zdalnej zmiany stanu uzbrojenia głowicy z pulpitu operatora.

Głowice szkolne GO-1 HE-TR (z kamerą dzienną) i GO-1 HE-TR IR (z kamerą termowizyjną) są wykorzystywane do ćwiczenia operatorów w wykonywaniu zadań szkolnych, nauki celowania i naprowadzania. Głowice tego typu nie zawierają materiałów wybuchowych.
Głowice ćwiczebne GO-1 HE TP i GO-1 HE TP IR służą do ćwiczeń operatorów w naprowadzaniu na cel i wykonywaniu zadań bojowych. Są wyposażone w niewielki, dwudziestogramowy, ładunek wybuchowy do wizualizacji efektu trafienia w cel.
Głowice termobaryczne GTB-1 FAE i GTB-1 FAE IR są przeznaczone do zabijania żołnierzy wroga i niszczenia infrastruktury w przestrzeniach zamkniętych. Głowice o masie 600 gramów zawierają materiał wybuchowy TBX i charakteryzują się promieniem rażenia do 12 metrów.
Głowice odłamkowo-burzące GO-1 HE i GO-1 HE IR są przeznaczone do atakowania pojazdów nieopancerzonych lub lekko opancerzonych, niszczenia gniazd karabinów maszynowych i podobnych obiektów oraz zabijania żołnierzy przeciwnika. Głowice o masie 550 gramów zawierają materiał wybuchowy A-IX-1 i mają zasięg skutecznego rażenia do 30 metrów.
Głowice kumulacyjno-odłamkowe GK-1 HEAT i GK-1 HEAT IR służą do rażenia pojazdów opancerzonych i ich załóg. Masa głowicy wynosi 500 gramów, a przebijalność pancerza jednorodnie walcowanego (RHA) co najmniej 180 milimetrów.