Wraz z ogłoszeniem przez Rosję planu budowy bazy logistycznej w Erytrei coraz wyraźniejsza staje się przejawiana przez Moskwę wola odbudowania wpływów w Afryce. Ostatnie działania dyplomatyczne wydają się zaskoczeniem dla Zachodu, całkowicie niespodziewającego się takiego obrotu zdarzeń. Wprawdzie rosyjskie wpływy nadal nie mogą równać się z chińskimi, jednak próby zacieśniania relacji trafiły na podatny grunt w państwach niezadowolonych z obecnego międzynarodowego status quo, takich jak Sudan, Erytrea czy Zimbabwe.
Najważniejszym elementem budowy rosyjskich wpływów są kontrakty obejmujące zazwyczaj szeroki zakres zagadnień, od dostaw sprzętu wojskowego po zabezpieczenie umów dla firm działających w sektorze wydobywczym. Do niedawna Zachód bez większego zainteresowania obserwował kontakty Kremla z państwami afrykańskimi.
Dopiero zasadzka na rosyjskich dziennikarzy w Republice Środkowoafrykańskiej zwróciła uwagę na aktywność Rosji w Afryce. Oba kraje szybko podpisały porozumienie zakładające między innymi zwiększenie liczebności wojskowej misji szkoleniowej. Już wcześniej oficerowie rosyjskich sił zbrojnych zajmowali się szkoleniem członków prezydenckiej gwardii przybocznej, co zostało przyjęte z zadowoleniem przez władze Republiki Środkowoafrykańskiej.
Aktywność Moskwy nie ogranicza się jednak do podpisywania umów wojskowych. W marcu minister spraw zagranicznych Siergiej Ławrow odwiedził między innymi Mozambik, Angolę, Etiopię i Zimbabwe, doprowadzając do sfinalizowania szeregu porozumień gospodarczych. Zwrot w stronę Afryki może być spowodowany izolacją Rosji na arenie międzynarodowej wynikającą z sytuacji w Syrii i na Ukrainie.
Wobec problemów w Europie i na Bliskim Wschodzie zwrot w stronę Afryki był ruchem, którego można było się spodziewać. Rosja cieszy się dobrą opinią wśród wielu państw afrykańskich, których przywódcy pamiętają wsparcie udzielone przez Związek Radziecki podczas walki o niepodległość.
Zobacz też: Nowe rosyjskie okręty po roku 2020
(theguardian.com; na fot. Władimir Putin z premierem Republiki Środkowoafrykańskiej Faustinem Touadérą)
