Od kilku lat można obserwować zacieśniającą się współpracę Ukrainy i Turcji na polu wojskowym i przemysłowym. Specyficzna sytuacja obu państw powoduje, że są dla siebie obiecującymi partnerami, a ich potencjał przemysłowy dobrze się uzupełnia. Współpraca przełożyła się już na konkretne rezultaty w takich dziedzinach jak komunikacja radiowa, technologie wykorzystujące podczerwień i optyka przemysłowa do zastosowań wojskowych.
W ostatnim czasie turecka żandarmeria podpisała umowę z ukraińskim państwowym przedsiębiorstwem Ukroboronprom na modernizację śmigłowców Mi-17. Za opracowanie modernizacji odpowiada strona ukraińska, ale większość prac ma być przeprowadzona lokalnie w zakładach tureckich. Ponieważ śmigłowce rodziny Mi-8 i Mi-17 znajdują się na wyposażeniu wielu sił zbrojnych i przedsiębiorstw cywilnych, obaj partnerzy liczą na pozyskanie zleceń także od innych państw. Ponadto oba kraje dyskutują nad możliwym zastosowaniem ukraińskich silników w tureckim czołgu Altay i samobieżnej haubicy Fırtına.
W drugą stronę powędrowały samoloty bezzałogowe Bayraktar TB2, które już rozpoczęły testy. Samoloty dostarczono wraz z wyprodukowanymi przez spółkę Roketsan bombami MAM-L.
Ponadto przedsiębiorstwa z obu państw pracują nad wieloma projektami o szerokim zastosowaniu wojskowym, które obejmują między innymi:
- dostawy części zamiennych i komponentów do uzbrojenia i pojazdów,
- naprawy i przeglądy śmigłowców Mi-17 i trening personelu,
- dostawy komponentów i podzespołów do uzbrojenia produkowanego w Turcji,
- produkcję i sprzedaż silników lotniczych AI-450
- dostawy systemów samoobrony Zasłon.
Wśród tematów, które mogą przynieść duże korzyści w przyszłości, znajdują się:
- koprodukcja i sprzedaż samolotów Antonowa,
- współpraca przy budowie nowych samolotów bezzałogowych,
- integracja ukraińskiego pancerza reaktywnego i systemu ochrony aktywnej z tureckim czołgiem,
- rozwój i produkcja radarów pasywnych.
Główną przeszkodą stojącą na drodze do przyspieszenia i zacieśnienia współpracy jest panująca w obu państwach biurokracja. Rządowe mechanizmy podejmowania decyzji są powolne i mało elastyczne. Rozwiązanie tego problemu może przynieść szybkie pozytywne skutki dla obu państw, ponieważ oba dysponują rozwiniętymi przemysłami zbrojeniowymi, które mogą dużo zyskać na efekcie synergii.
Zobacz też: Turcja testowała następców Sidewinderów
(IDEF Daily 2)
