Rosyjski przemysł obronny rzekomo rozwija ulepszoną wersję taktyczno-operacyjnego kompleksu rakietowego klasy ziemia-ziemia 9K714 Oka (w kodzie NATO: SS-23 Spider). Poprzedniczka nowej wersji została zezłomowana na mocy ustaleń Układu o całkowitej likwidacji systemów rakietowych średniego i mniejszego zasięgu (Intermediate-Range Nuclear Forces).
– Nie ma potrzeby przywracaniu starego systemu do służby. Tworzymy nowy kompleks, który jednak oprzemy na konstrukcji poprzednika – powiedział rosyjski wiceminister obrony Jurij Borysow w wywiadzie udzielonym agencji informacyjnej TASS. Dodał, że współczesne rodzime technologie pozwalają na poprawę zasięgu i celności nowej Oki.
Taktyczno-operacyjny kompleks rakietowy klasy ziemia-ziemia 9K714 Oka wszedł do służby w armii Związku Sowieckiego w 1983 roku. Miał zasięg czterysta kilometrów i został wprowadzony do służby w celu zastąpienia przestarzałych już wówczas systemów rakietowych R-17 Scud-B. Mógł przenosić zarówno głowice konwencjonalne, chemiczne jak i nuklearne. Okres służby linowej nie był długi. Stało się to za sprawą układu INF z 1987 roku, który zakładał eliminację dwóch klas broni: krótkiego zasięgu (500-1000 kilometrów) i średniego zasięgu (1000-5500 kilometrów). Łatwo zauważyć, że umowa nie obejmowała swoim zakresem radzieckiej Oki. Jednak Sekretarz Generalny Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego, Michaił Gorbaczow, i minister spraw zagranicznych Eduard Szewardnadze włączyli ją do listy rakiet mających podlegać redukcji. Do 1991 roku wszystkie zostały zniszczone zgodnie z postanowieniami.
(armyrecognition.com; fot. self-made, via Wikimedia Commons, na licencji Creative Commons Attribution 3.0 Unported)